بیوگرافی بنیامین نتانیاهو – Benjamin Netanyahu

بنیامین نتانیاهو Benjamin Netanyahu یکی از چهره‌های برجسته و جنجالی سیاست اسرائیل است که نقش مهمی در تحولات منطقه خاورمیانه ایفا کرده است برای مطالعه ادامه این مطلب، با ورزش 111 همراه باشید و از مطالب ویژه و جذاب ما لذت ببرید.

بنیامین نتانیاهو کیست 

نخست‌وزیر اسرائیل

پرتره رسمی، ۲۰۲۳

سمت فعلی: نخست‌وزیر اسرائیل

آغاز به کار: ۲۹ دسامبر ۲۰۲۲

رئیس‌جمهور: اسحاق هرتزوگ

معاون: یاریو لوین

پیش از او: یائیر لاپید

متولد : ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ (۷۵ ساله)

محل تولد : در تل‌آویو، اسرائیل

بنیامین نتانیاهو چه کسی هست 

بنیامین نتانیاهو، سیاست‌مدار و دیپلمات برجسته اسرائیلی، از سال ۱۹۹۳ رهبری حزب لیکود را بر عهده داشته و در سه دوره مختلف به عنوان نخست‌وزیر اسرائیل خدمت کرده است.

عکس بنیامین نتانیاهو

ملیت بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو، متولد ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ در تل‌آویو (که امروزه تل‌آویو-یافا نامیده می‌شود)، یک سیاستمدار اسرائیلی و شهروند این کشور است.

اصالت بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو عمدتاً از تبار یهودیان اشکنازی اروپای شرقی است. پدربزرگ پدری او، ناتان مایلیکوفسکی، در سال ۱۸۷۹ در منطقه‌ای که امروزه بلاروس نامیده می‌شود (و در آن زمان بخشی از امپراتوری روسیه بود) متولد شد. وی بعدها به همراه خانواده‌اش به فلسطین مهاجرت کرد.

 پدر نتانیاهو، بنزیون نتانیاهو (که در ورشو با نام مایلیکوفسکی به دنیا آمد)، یک مورخ برجسته بود که پس از مهاجرت به فلسطین، نام خانوادگی خود را به “نتانیاهو” تغییر داد. مادرش، زیلا سگال، از یک خانواده یهودی با اصالت لیتوانیایی و آمریکایی بود. علاوه بر این، به گفته خود نتانیاهو و بر اساس نتایج آزمایش DNA، او دارای مقداری تبار سفاردی (یهودیان اسپانیایی) نیز هست.

بیوگرافی بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو (متولد ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹)، سیاستمدار برجسته اسرائیلی است که از سال ۲۰۲۲ عهده‌دار مقام نخست‌وزیری اسرائیل بوده و پیش از این نیز در دو دوره مجزا (۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹ و ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۱) این مسئولیت را بر دوش داشته است. وی با بیش از ۱۷ سال حضور در این جایگاه، رکورددار طولانی‌ترین دوره تصدی نخست‌وزیری در تاریخ اسرائیل محسوب می‌شود.

نتانیاهو در خانواده‌ای یهودی سکولار در تل‌آویو متولد شد و دوران کودکی خود را در بیت‌المقدس غربی و ایالات متحده آمریکا سپری کرد. او در سال ۱۹۶۷ برای خدمت در نیروهای دفاعی اسرائیل به کشور بازگشت و به عنوان افسر در واحد ویژه “سایرت متکل” به انجام وظیفه پرداخت. پس از مدتی خدمت، با درجه افتخاری از ارتش ترخیص شد.

در سال ۱۹۷۲، نتانیاهو مجدداً به ایالات متحده بازگشت و پس از اتمام تحصیلات خود در مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT)، به عنوان مشاور در شرکت مشاوره بوستون مشغول به کار شد. در سال ۱۹۷۸ به اسرائیل بازگشت و موسسه ضد تروریسم “یوناتان نتانیاهو” را تاسیس نمود. وی همچنین در بازه زمانی ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸، به عنوان سفیر اسرائیل در سازمان ملل متحد فعالیت داشت.

قد بنیامین نتانیاهو

قد بنیامین نتانیاهو ۱.۸۰ متر هست.

سن بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو، متولد ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ در تل‌آویو، در حال حاضر (۲۳ ژوئن ۲۰۲۵) ۷۵ سال سن دارد.

بنیامین نتانیاهو

زندگینامه بنیامین نتانیاهو

در سال ۱۹۶۷، بنیامین نتانیاهو پس از اتمام تحصیلات دبیرستان، به اسرائیل بازگشت و به صفوف نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) پیوست. او آموزش‌های فشرده نظامی را به عنوان یک سرباز رزمی پشت سر گذاشت و پس از آن، به مدت پنج سال در واحد ویژه «سایرت متکل» خدمت کرد.

در طول جنگ فرسایشی (۱۹۶۷-۱۹۷۰)، نتانیاهو در عملیات‌های برون‌مرزی متعددی شرکت داشت. از جمله این عملیات‌ها می‌توان به نبرد کرامه در مارس ۱۹۶۸ اشاره کرد، نبردی که طی آن ارتش اسرائیل با هدف دستگیری یاسر عرفات، رهبر سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف)، به اردن حمله کرد، اما با تحمل تلفات سنگین مجبور به عقب‌نشینی شد. در سایرت متکل، نتانیاهو به مقام فرماندهی تیم ارتقا یافت و در جریان درگیری‌های متعدد، چندین بار مجروح شد.

زندگی بنیامین نتانیاهو

از دیگر ماموریت‌های برجسته او می‌توان به شرکت در حمله اسرائیل به لبنان در سال ۱۹۶۸ و همچنین عملیات نجات گروگان‌ها در هواپیمای ربوده شده “سبنا پرواز ۵۷۱” در ماه مه ۱۹۷۲ اشاره کرد. در جریان این عملیات، او از ناحیه شانه مورد اصابت گلوله قرار گرفت. نتانیاهو در سال ۱۹۷۲ از خدمت وظیفه فعال ترخیص شد، اما به عنوان نیروی ذخیره در یگان سایرت متکل به فعالیت خود ادامه داد. پس از پایان دوره خدمت، نتانیاهو به منظور ادامه تحصیلات راهی ایالات متحده شد. با این حال، با آغاز جنگ یوم کیپور در اکتبر ۱۹۷۳، او به اسرائیل بازگشت و در عملیات‌های ویژه علیه نیروهای مصری در امتداد کانال سوئز شرکت کرد. پس از آن، وی فرماندهی یک عملیات کماندویی در عمق خاک سوریه را بر عهده گرفت که جزئیات آن همچنان در طبقه بندی اطلاعاتی محرمانه قرار دارد.

بنیامین نتانیاهو زندگی نامه

بنیامین نتانیاهو در اواخر سال 1972 برای ادامه تحصیل در رشته معماری وارد مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) در ایالات متحده شد. پس از یک دوره کوتاه بازگشت به اسرائیل برای شرکت در جنگ یوم کیپور، او دوباره به آمریکا بازگشت و در فوریه 1975 با نام مستعار “بن نیتای” مدرک کارشناسی خود را در رشته معماری دریافت کرد.

سپس در سال 1976 موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد مدیریت از مدرسه مدیریت اسلون MIT شد. در این دوران، نتانیاهو همزمان مشغول تحصیل در مقطع دکتری علوم سیاسی نیز بود، اما پس از کشته شدن برادرش در عملیات انتبه، تصمیم گرفت تحصیلات خود را نیمه‌تمام رها کند.

خانواده بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو در سال ۱۹۴۹ در تل‌آویو متولد شد. پدرش، بن‌صیون نتانیاهو (نام اصلی: میلیکوفسکی، ۱۹۱۰-۲۰۱۲) مورخی برجسته بود که در ورشو به دنیا آمد و در زمینه تاریخ یهودیان در دوران طلایی اسپانیا تخصص داشت. ناتان میلیکوفسکی، پدربزرگ پدری او، خاخامی فعال و نویسنده‌ای صهیونیست بود.

بن‌صیون میلیکوفسکی پس از مهاجرت به فلسطین تحت قیمومیت بریتانیا، نام خانوادگی خود را به “نتانیاهو” تغییر داد که در زبان عبری به معنای “خدا بخشیده” است. انواده نتانیاهو اصالتاً اشکنازی (یهودیان اروپای شرقی) هستند، اما او مدعی است که بر اساس یک آزمایش DNA، رگه‌هایی از تبار سفاردی (یهودیان اسپانیایی‌تبار یا شمال آفریقا) نیز در او وجود دارد. علاوه بر این، نتانیاهو خود را از نوادگان “گائون ویلنا”، یکی از علمای برجسته یهود در قرن هجدهم، معرفی کرده است.

بنیامین نتانیاهو و مادرش

تسیلا سگال (۱۹۱۲-۲۰۰۰)، مادر او، در شهر پتَح تیکوا در اورشلیم متولد شد که در آن زمان تحت سلطه امپراتوری عثمانی بود. خانواده سگال در سال ۱۹۱۱ از مینیاپولیس به این منطقه مهاجرت کرده بودند. این خانواده پیش از آن، در دهه ۱۸۷۰، از لیتوانی به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرده بودند. تسیلا سگال تحصیلات حقوقی خود را در مؤسسه حقوقی گریز این در لندن به پایان رساند.

کودکی بنیامین نتانیاهو

خانواده نتانیاهو در دو دوره زمانی در ایالات متحده اقامت داشتند: دوره اول بین سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۸ و دوره دوم از سال ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۷. آن‌ها در منطقه چلتنهام تاون‌شیپ، حومه فیلادلفیا، پنسیلوانیا ساکن بودند، جایی که بن‌صیون نتانیاهو، پدر خانواده، به عنوان استاد در کالج دراپسی به تدریس مشغول بود.

نوجوانی بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان چلتنهام، سابقه مشارکت در فعالیت‌های فوق‌برنامه مانند باشگاه مناظره، باشگاه شطرنج و تیم فوتبال را نیز در کارنامه خود داشت. او و برادرش، یوناتان، نسبت به سطحی‌نگری و ظاهرسازی رایج در آن منطقه دیدگاه انتقادی داشتند. این نارضایتی شامل جریان‌های فرهنگی غالب میان جوانان آن دوران و همچنین رویکردهای لیبرال حاکم بر کنیسه اصلاح‌طلب “تمپل جودیا” در فیلادلفیا بود که خانواده‌شان در آنجا عضویت داشتند.

بنیامین نتانیاهو بیوگرافی

بنیامین نتانیاهو در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) تحت فشار تحصیلی فزاینده‌ای بود، به طوری که همزمان در دانشگاه هاروارد نیز به تحصیل مشغول بود. او با وجود وقفه‌ای که به دلیل شرکت در جنگ یوم کیپور ایجاد شد، توانست ظرف مدت دو سال و نیم مدرک کارشناسی خود در رشته معماری را از MIT اخذ کند. پروفسور لئون بی. گروزیر، استاد وی، درباره او چنین اظهار نظر کرده است: «عملکرد او فوق‌العاده بود.

بسیار باهوش، منظم، قوی و مصمم بود. او به خوبی می‌دانست که چه می‌خواهد و چگونه باید به هدف خود دست یابد.» در همین دوران، او نام خود را به «بنیامین بن نیتای» تغییر داد. «نیتای» اشاره‌ای است به کوه نیتای و همچنین یک حکیم یهودی با همین نام که پدرش نیز در مقالات خود از آن به عنوان نام مستعار استفاده می‌کرد. بعدها، نتانیاهو در مصاحبه‌ای دلیل این تغییر نام را سهولت تلفظ نامش برای آمریکایی‌ها عنوان کرد.

با این حال، رقبای سیاسی او این اقدام را دستاویزی برای زیر سوال بردن هویت و وفاداری ملی او به اسرائیل قرار دادند. در سال ۱۹۷۶، یوناتان نتانیاهو، برادر بزرگتر بنیامین نتانیاهو، درگذشت. یوناتان فرمانده واحد سایرت متکل بود؛ یگانی که بنیامین نیز پیش از این در آن خدمت کرده بود. او تنها نظامی اسرائیلی بود که در عملیات ضدتروریستی «توهم رعد» (Operation Thunderbolt) جان خود را از دست داد. در این عملیات، بیش از صد گروگان، که عمدتاً اسرائیلی بودند، از دست تروریست‌هایی که آن‌ها را ربوده و به فرودگاه انتبه در اوگاندا منتقل کرده بودند، نجات یافتند.

زندگی شخصی بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، از سال ۱۹۹۱ با سارا بن‌آرتزی نتانیاهو، همسرش، زندگی می‌کند. سارا نتانیاهو متولد نوامبر ۱۹۵۸ در شهر کیریات تی‌وُن واقع در شمال اسرائیل و در نزدیکی حیفا است. او دختر شموئل بن‌آرتزی، معلم، شاعر و نویسنده نامدار اسرائیلی است. سارا سه برادر دارد که هر سه در مسابقات ملی تلمود در اسرائیل به مقام قهرمانی رسیده‌اند.

عکس خانوادگی بنیامین نتانیاهو

همسر نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، سه بار ازدواج کرده است. گزارش‌هایی نیز درباره روابط غیررسمی او در خارج از چارچوب ازدواج منتشر شده است.

بنیامین نتانیاهو همسر اول

بنیامین نتانیاهو و [همسر/معشوقه] در دوران سربازی با یکدیگر آشنا شدند. در سال ۱۹۷۲، آن‌ها با هم به ایالات متحده مهاجرت کردند؛ نتانیاهو در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) به تحصیل پرداخت و وایزمن در دانشگاه براندایس مشغول به تحصیل شد. حاصل ازدواج آن‌ها، دختری به نام نوعا بود که در سال ۱۹۷۸ به دنیا آمد. این ازدواج پس از افشای رابطه‌ی نامشروع نتانیاهو با زنی دیگر، به جدایی و طلاق انجامید.

بنیامین نتانیاهو همسر دوم 

بنیامین نتانیاهو، در سال ۱۹۷۸ در کتابخانه دانشگاه، با کیتس آشنا شد. کیتس، اهل بریتانیا و غیر یهودی بود، اما بعدها به منظور ازدواج با نتانیاهو به دین یهودیت درآمد. این دو در سال ۱۹۸۱ با یکدیگر ازدواج کردند، اما زندگی مشترکشان در سال ۱۹۸۸ به جدایی ختم شد.

بنیامین نتانیاهو همسر سوم و کنونی

در سال 1991 پیمان زناشویی بستند. در آن زمان، سارا علاوه بر اشتغال به عنوان مهماندار هواپیمایی ال‌عال، دانشجوی کارشناسی ارشد روان‌شناسی نیز بود. حاصل این ازدواج، دو فرزند است. نکته قابل توجه این است که در سال 1993، نتانیاهو در یک برنامه تلویزیونی زنده به رابطه‌ای خارج از ازدواج با روت بار، مشاور روابط عمومی خود اعتراف کرد.

او مدعی شد که رقیب سیاسی‌اش با ضبط ویدیویی از این رابطه، قصد اخاذی از او را داشته است. همچنین، گزارش‌هایی مبنی بر دوستی 20 ساله نتانیاهو با کاترین پرایس-موندادوری، زن ایتالیایی-آمریکایی، منتشر شده است.

همسر بنیامین نتانیاهو

سارا نتانیاهو تحصیلات آکادمیک خود را با مدرک کارشناسی روان‌شناسی از دانشگاه تل‌آویو در سال ۱۹۸۴ آغاز کرد و سپس در سال ۱۹۹۶ مدرک کارشناسی ارشد روان‌شناسی کودک را از دانشگاه عبری اورشلیم دریافت نمود.

او پس از اتمام تحصیلات، در ارتش اسرائیل به عنوان ارزیاب روان‌شناسی در واحد اطلاعات نظامی خدمت کرد. پس از آن، به عنوان روان‌شناس کودک در بخش خدمات روان‌شناسی شهرداری اورشلیم به فعالیت حرفه‌ای خود ادامه داد.

خانم نتانیاهو در کنار فعالیت‌های حرفه‌ای خود، همواره دغدغه‌های اجتماعی داشته و با سازمان‌های خیریه متعددی همچون «یاد به یاد» (حامی کودکان آسیب‌دیده) و «تسعد کادیما» (حامی کودکان مبتلا به فلج مغزی) همکاری داشته است.

فرزندان بنیامین نتانیاهو

سارا و بنیامین نتانیاهو صاحب دو پسر به نام‌های یائر (متولد ۵ مرداد ۱۳۷۰) و آوِر (متولد ۱۸ مهر ۱۳۷۳) هستند. یائر، پس از اتمام خدمت سربازی در واحد سخنگویی ارتش اسرائیل، در حال حاضر دانشجوی دانشگاه عبری اورشلیم است. آوِر نیز پس از خدمت در واحد اطلاعات نظامی، به فعالیت‌های داوطلبانه در جنبش پیشاهنگان اسرائیل مشغول است. او همچنین در سال ۱۳۸۹ به عنوان قهرمان مسابقات ملی تلمود برگزیده شد و در سطح بین‌المللی، مقام سوم را به دست آورد.

بچه های بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، سه فرزند از سه ازدواج متفاوت دارد که در زیر به معرفی هر یک از آن‌ها می‌پردازیم: ۱. نوا نتانیاهو-راث (Noa Netanyahu-Roth): تاریخ تولد: ۹ اردیبهشت ۱۳۵۷ (۲۹ آوریل ۱۹۷۸) مادر: مریم ویزمن، نخستین همسر بنیامین نتانیاهو وضعیت تاهل: متاهل با دانیل راث، دارای سه فرزند و ساکن محله میا شَعریم در اورشلیم تحصیلات و شغل: فارغ‌التحصیل رشته روان‌شناسی بالینی از دانشگاه عبری اورشلیم و فعال در این حوزه. در دوره‌هایی از نخست‌وزیری پدرش، به عنوان مشاور با او همکاری داشته است.

 ۲. یائر نتانیاهو (Yair Netanyahu): تاریخ تولد: ۴ مرداد ۱۳۷۰ (۲۶ ژوئیه ۱۹۹۱) مادر: سارا بن‌آرتزی، همسر فعلی بنیامین نتانیاهو وضعیت تاهل: مجرد تحصیلات و شغل: دانش‌آموخته دانشگاه عبری اورشلیم و دانشگاه هرتزلیا. در حال حاضر به عنوان فعال سیاسی و پادکستر فعالیت می‌کند.

فعالیت‌ها: یائر نتانیاهو حضور پررنگی در رسانه‌های اجتماعی دارد و به صراحت از سیاست‌های پدرش دفاع می‌کند. او منتقد سرسخت مخالفان سیاسی خانواده نتانیاهو محسوب می‌شود و در سال ۲۰۱۷ اعلام کرد که برنامه‌ای برای ورود به عرصه سیاست ندارد.

 ۳. آوِرن نتانیاهو (Avner Netanyahu): تاریخ تولد: ۱۸ مهر ۱۳۷۳ (۱۰ اکتبر ۱۹۹۴) مادر: سارا بن‌آرتزی وضعیت تاهل: مجرد تحصیلات: فارغ‌التحصیل رشته تاریخ از دانشگاه عبری اورشلیم و دانشجوی کارشناسی ارشد رشته باستان‌شناسی در دانشگاه آکسفورد سوابق: آوِرن نتانیاهو قهرمان مسابقات ملی تلمود در اسرائیل بوده و همچنین در واحد اطلاعات نظامی ارتش اسرائیل خدمت کرده است.

ثروت بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، از دارایی‌های چشمگیری برخوردار است که عمدتاً از طریق سرمایه‌گذاری‌های املاک و مستغلات، درآمدهای حاصل از سخنرانی‌های عمومی و ارائه مشاوره در حوزه استراتژی به دست آمده است. با این حال، برآوردهای متفاوتی از میزان دقیق ثروت خالص او در گزارش‌های مختلف منتشر شده است.

ثروت نتانیاهو

بر اساس گزارش‌های مختلف، دارایی‌های بنیامین نتانیاهو در سال ۲۰۲۰ بین ۱۳ تا ۸۰ میلیون دلار تخمین زده شده است. این دارایی‌ها شامل موارد زیر می‌باشد:

گزارش‌های محافظه‌کارانه (حدود ۱۴ میلیون دلار): این تخمین که معادل تقریبی ۵۰ میلیون شِکِل اسرائیل است، بر اساس گزارش‌هایی است که ویلاهای لوکس در کِساریا و اورشلیم، آپارتمان‌های مسکونی و سهام در شرکت‌های مختلف را در بر می‌گیرد.

برآوردهای بالاتر (تا ۸۰ میلیون دلار): برخی منابع، نظیر مجله “Assets Magazine”، رقم بالاتری را ذکر کرده‌اند که شامل املاک گران‌قیمت در اسرائیل و آمریکا می‌شود. این املاک شامل خانه‌ای در کِساریا به ارزش بیش از ۱۰ میلیون دلار و یک پنت‌هاوس در تل‌آویو به ارزش بیش از ۱.۸ میلیون دلار است.

برآوردهای متوسط (حدود ۱۳ میلیون دلار): منابع دیگری مانند “Mac Issues” ثروت خالص نتانیاهو را حدود ۱۳ میلیون دلار تخمین زده‌اند. این تخمین ترکیبی از درآمدهای دولتی، دستمزد حاصل از سخنرانی‌ها، درآمد ناشی از فروش کتاب‌ها و سود حاصل از سرمایه‌گذاری‌های ملکی را در نظر می‌گیرد.

خانه های بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر سابق اسرائیل، دارایی‌های قابل توجهی در حوزه املاک دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: ویلایی مجلل در کِساریا: این ویلا به مساحت تقریبی ۵۰۰ متر مربع، با امکاناتی نظیر استخر شنا، در سال ۲۰۰۲ به قیمت تخمینی یک میلیون دلار خریداری شده و ارزش فعلی آن بالغ بر پنج میلیون دلار برآورد می‌شود.

 پنت‌هاوسی لوکس در اورشلیم: این آپارتمان دوبلکس به مساحت ۲۴۰ متر مربع در خیابان غزه واقع شده و ارزش آن در حدود ۲.۹ میلیون دلار تخمین زده می‌شود. سهمی در خانه‌ای تاریخی در محله کاتامون اورشلیم: نتانیاهو مالک ۵۰ درصد از این ملک موروثی است. ارزش این ملک به دلیل موقعیت مکانی ممتاز و پتانسیل بالای توسعه، قابل توجه است.

عکس بنیامین نتانیاهو و همسرش

ماشین بنیامین نتانیاهو

خودروی رسمی بنیامین نتانیاهو، یک لیموزین زرهی سفارشی است.

ماشین های بنیامین نتانیاهو

• آئودی A8 سکیوریتی (Audi A8 Security)

پیج اینستاگرام بنیامین نتانیاهو

آدرس پیج بنیامین نتانیاهو در شبکه اجتماعی اینستاگرام: b.netanyahu@

فیسبوک بنیامین نتانیاهو

آدرس پیج بنیامین نتانیاهو در شبکه اجتماعی فیسبوک: Benjamin Netanyahu@

توییتر بنیامین نتانیاهو

آدرس پیج بنیامین نتانیاهو در شبکه اجتماعی توییتر: netanyahu@

نتانیاهو عمل جراحی

از حدود سال ۱۳۸۲ (۲۰۰۳ میلادی)، بنیامین نتانیاهو به عارضه بلوک شاخه راست قلب مبتلا بوده است. در تاریخ ۳۱ تیر ۱۴۰۲ (۲۲ ژوئیه ۲۰۲۳)، برای وی یک دستگاه ضربان‌ساز قلب (پیس‌میکر) تعبیه شد. در اسفند ۱۴۰۲ (مارس ۲۰۲۴)، تشخیص داده شد که ایشان دچار فتق شده‌اند. نهایتاً در آذر ۱۴۰۳ (دسامبر ۲۰۲۴)، به دلیل عفونت مجاری ادراری ناشی از بزرگ شدن پروستات، عمل برداشتن پروستات روی وی انجام شد.

اطلاعات بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو پیش از ورود به عرصه سیاست، به عنوان مشاور اقتصادی در شرکت معتبر «بوستون کانسالتینگ گروپ» (Boston Consulting Group) در بوستون، ماساچوست مشغول به کار شد. وی بین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۸ در این شرکت فعالیت داشت و در آنجا با میت رامنی، سیاستمدار سرشناس آمریکایی همکار بود. این همکاری منجر به شکل‌گیری یک دوستی عمیق و مستمر بین آن دو شد.

 رامنی در توصیف نتانیاهو در آن دوران، او را فردی “دارای شخصیتی قوی و دیدگاهی متمایز” خوانده و گفته است: “ما می‌توانیم با کمترین کلمات منظور یکدیگر را بفهمیم… تجربیات مشترک و بنیانی مشابه داریم.” نتانیاهو نیز سهولت ارتباط خود با رامنی را ناشی از “دوره آموزشی سخت‌گیرانه و فشرده در بوستون کانسالتینگ گروپ” می‌دانست. در سال ۱۹۷۸، نتانیاهو با نام مستعار “بن نیتای” در یک برنامه تلویزیونی محلی در بوستون ظاهر شد و به دفاع از دیدگاه‌های خود پرداخت.

او در این برنامه استدلال کرد: “هسته اصلی این مناقشه، امتناع تاسف‌بار اعراب از پذیرش موجودیت دولت اسرائیل است. اعراب به مدت ۲۰ سال کنترل کرانه باختری و نوار غزه را در دست داشتند. اگر حق تعیین سرنوشت، که اکنون آن را محور اصلی درگیری می‌دانند، واقعاً مسئله اصلی بود، به راحتی می‌توانستند در آن زمان یک دولت فلسطینی تشکیل دهند.”

عکس همسر بنیامین نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل

بنیامین نتانیاهو پس از پیروزی در انتخابات سال 1996 به عنوان نخست‌وزیر اسرائیل سکان هدایت دولت را به دست گرفت. در واکنش به حملات انتحاری گروه‌های فلسطینی، وی سیاست‌های امنیتی سختگیرانه‌ای را به اجرا گذاشت. اگرچه نتانیاهو نسبت به اصول توافقات اسلو رویکردی انتقادی داشت و معتقد بود که فلسطینی‌ها باید پیش از هر اقدامی، حسن نیت خود را به اثبات برسانند، با این حال، او روند صلح را به طور کامل متوقف نکرد.

 در سال 1996، تصمیم مشترک نتانیاهو و شهردار اورشلیم برای بازگشایی تونل دیوار غربی، به ناآرامی‌های گسترده و متاسفانه، کشته شدن تعدادی از افراد منجر شد. با این وجود، تلاش‌های دیپلماتیک نیز در دستور کار او قرار داشت. در سپتامبر همان سال، نتانیاهو با یاسر عرفات دیدار کرد و مذاکراتی را آغاز نمود که در نهایت به امضای پروتکل الخلیل در ژانویه 1997 انجامید. بر اساس این پروتکل، کنترل بخشی از شهر الخلیل به تشکیلات خودگردان فلسطین واگذار شد.

در سال 1998، یادداشت تفاهم ووی ریور بین نتانیاهو و عرفات به امضا رسید و متعاقباً توسط کنست تصویب شد. این تفاهم‌نامه، گام‌هایی عملی برای اجرای توافق موقت سال 1995 تعیین می‌کرد. در سال 1997، نتانیاهو مجوز عملیات ناموفق موساد برای ترور خالد مشعل را صادر کرد. این اقدام باعث ایجاد تنش جدی در روابط بین اسرائیل و اردن شد. در حوزه اقتصاد، نتانیاهو اصلاحات قابل توجهی را آغاز کرد که از جمله آن‌ها می‌توان به آزادسازی بازار و خصوصی‌سازی سهام دولتی در بانک‌ها اشاره کرد.

با این حال، دوران نخست‌وزیری او با انتقادات سیاسی گسترده و اتهاماتی مبنی بر فساد همراه بود. با وجود این اتهامات، به دلیل فقدان شواهد کافی، هیچ‌گاه پرونده او به دادگاه کشیده نشد. نتانیاهو در سیاست خارجی خود رویکردی قاطع را دنبال می‌کرد و به اصطلاح سیاست «سه نه» را در پیش گرفته بود: نه به عقب‌نشینی از بلندی‌های جولان، نه به بحث درباره وضعیت اورشلیم، و نه به مذاکره با پیش‌شرط‌ها.

بنیامین نتانیاهو نخست وزیر

به دنبال ترور اسحاق رابین، شیمون پرز برای پیشبرد مذاکرات صلح، انتخابات زودهنگام را برگزار کرد. در این انتخابات که در سال ۱۹۹۶ به صورت مستقیم برای انتخاب نخست‌وزیر برگزار شد، بنیامین نتانیاهو به عنوان نامزد حزب لیکود، با بهره‌گیری از یک کارزار انتخاباتی موفق به رهبری آرثر فینکلستین، به رقابت پرداخت. نتانیاهو در این رقابت، علی‌رغم محبوبیت بیشتر شیمون پرز، پیروز شد و به عنوان جوان‌ترین نخست‌وزیر تاریخ اسرائیل برگزیده شد. شکست پرز تا حد زیادی ناشی از موج حملات انتحاری فلسطینی‌ها در ماه مارس ۱۹۹۶ بود که دولت او در مهار آن ناکام ماند. نتانیاهو با شعار محوری “صلح امن” به پیروزی رسید، اما برای تشکیل کابینه، نیازمند ائتلاف با احزاب فوق ارتدوکس بود.

بنیامین نتانیاهو اسرائیل

در سال ۱۹۷۸، بنیامین نتانیاهو به اسرائیل بازگشت و بین سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۰، سکان هدایت مؤسسه غیردولتی «یوناتان نتانیاهو» را به دست گرفت. این مؤسسه که به مطالعه و بررسی پدیده تروریسم می‌پرداخت، در این دوران چندین کنفرانس بین‌المللی با محوریت تروریسم برگزار کرد.

از سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۲، نتانیاهو به عنوان مدیر بازاریابی در شرکت «ریم اینداستریز» واقع در اورشلیم مشغول به کار شد. در همین دوره بود که نخستین ارتباطات او با برخی از چهره‌های سیاسی برجسته اسرائیل، از جمله موشه آرنس، شکل گرفت. در ادامه، موشه آرنس که در آن زمان به عنوان سفیر اسرائیل در ایالات متحده فعالیت می‌کرد، نتانیاهو را به عنوان معاون رئیس مأموریت خود در سفارت اسرائیل در واشینگتن دی‌سی منصوب کرد.

نتانیاهو این سمت را از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۴ بر عهده داشت. در جریان جنگ لبنان در سال ۱۹۸۲، نتانیاهو برای خدمت در یگان ویژه سایرت متکل فراخوانده شد، اما با درخواست مرخصی، ترجیح داد در ایالات متحده بماند و به عنوان سخنگوی اسرائیل در برابر انتقادات گسترده بین‌المللی از این جنگ به فعالیت بپردازد. او در این دوره به طور فعالانه به رسانه‌ها پاسخ می‌داد و یک سیستم روابط عمومی بسیار کارآمد را در سفارت اسرائیل ایجاد کرد. بین سال‌های ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸، نتانیاهو به عنوان سفیر اسرائیل در سازمان ملل متحد به ایفای نقش پرداخت. در این دوران، او تحت تأثیر خاخام مناخم مندل شنیرسون قرار گرفت و رابطه‌ای نزدیک با او برقرار کرد. نتانیاهو، شنیرسون را “تاثیرگذارترین مرد زمان ما” توصیف کرده است.

بنیامین نتانیاهو وزیر

در سال ۲۰۰۳، آریل شارون، نخست‌وزیر وقت اسرائیل، بنیامین نتانیاهو را به عنوان وزیر دارایی منصوب کرد. این انتصاب از سوی برخی تحلیلگران به عنوان تلاشی برای مهار قدرت سیاسی نتانیاهو تلقی شد. نتانیاهو در مقام وزیر دارایی، با اجرای مجموعه‌ای از اصلاحات اقتصادی گسترده، رویکردی لیبرال و مبتنی بر کاهش نقش رفاهی دولت را در پیش گرفت. سیاست‌های او شامل کاهش نرخ مالیات، خصوصی‌سازی بنگاه‌های دولتی، کوچک‌سازی بدنه دولت و کاهش کسری بودجه بود.

 این اصلاحات، علی‌رغم انتقاداتی که از سوی جناح چپ و حتی برخی از اعضای حزب لیکود به آن وارد بود، به رونق اقتصادی و کاهش نرخ بیکاری در اسرائیل منجر شد. نتانیاهو به ویژه به دلیل تلاش‌هایش در راستای کاهش وابستگی به کمک‌های اجتماعی و ایجاد فضای رقابتی در اقتصاد اسرائیل، مورد ستایش قرار گرفت و از سوی برخی، به عنوان معمار “معجزه اقتصادی” اسرائیل شناخته شد. با این حال، در سال ۲۰۰۵، نتانیاهو به دلیل مخالفت با طرح خروج از نوار غزه، ابتدا تهدید به استعفا کرد و پس از آنکه درخواستش مبنی بر برگزاری همه‌پرسی در این خصوص نادیده گرفته شد، در تاریخ ۷ اوت از سمت خود استعفا داد.

بنیامین نتانیاهو رهبر اپوزیسیون

بنیامین نتانیاهو پیش از انتخابات سال ۱۹۸۸ به اسرائیل بازگشت و با عضویت در حزب لیکود، در کنست دوازدهم به عنوان نماینده برگزیده شد. در طول جنگ خلیج فارس، او به عنوان سخنگوی اصلی اسرائیل در رسانه‌های بین‌المللی فعالیت می‌کرد و در کنفرانس مادرید در سال ۱۹۹۱، به عنوان عضوی از هیئت نمایندگی اسرائیل حضور داشت.

 پس از شکست حزب لیکود در انتخابات سال ۱۹۹۲، نتانیاهو در سال ۱۹۹۳ در انتخابات داخلی حزب پیروز شد و به رهبری آن دست یافت. در این دوره، روابط او با دیوید لوی، معاون وقت وزیر امور خارجه، رقابتی و پرتنش بود. آریل شارون نیز در ابتدا نامزد رهبری حزب بود، اما به سرعت از رقابت کناره‌گیری کرد و ییتسحاق شامیر نیز پس از شکست حزب در انتخابات، از دنیای سیاست خداحافظی کرد.

بنیامین نتانیاهو حزب لیکود

با خروج آریل شارون از حزب لیکود و تاسیس حزب کادیما، بنیامین نتانیاهو بار دیگر برای تصدی رهبری حزب لیکود وارد عرصه رقابت شد. او با کسب ۴۷ درصد آرا در انتخابات ۲۰ دسامبر ۲۰۰۵، موفق به کسب مقام ریاست حزب گردید و پس از عملکرد نامطلوب لیکود در انتخابات سال ۲۰۰۶، به عنوان رهبر اپوزیسیون فعالیت خود را آغاز نمود.

در انتخابات داخلی سال ۲۰۰۷، نتانیاهو بار دیگر با قاطعیت رهبری حزب را تثبیت کرد و ضمن مخالفت صریح با هرگونه آتش‌بس با حماس، بر این موضع پافشاری نمود. با اوج‌گیری بحران سیاسی ناشی از استعفای ایهود اولمرت و ناکامی تزیپی لیونی در تشکیل دولت، انتخابات زودهنگام در فوریه ۲۰۰۹ برگزار شد. اگرچه حزب کادیما با کسب تنها یک کرسی بیشتر از لیکود پیروز انتخابات شد، اما نتانیاهو توانست حمایت اکثریت جناح راست کنست را به دست آورد. در پی این موفقیت، شیمون پرز، رئیس‌جمهور وقت، مأموریت تشکیل دولت را به او واگذار کرد.

نتانیاهو برای استحکام دولت خود، رویکردی ائتلافی گسترده‌تر را برگزید و به جای تکیه صرف بر احزاب راست‌گرا، با جلب حمایت حزب کارگر به رهبری ایهود باراک، کابینه‌ای میانه‌رو تشکیل داد. بدین ترتیب، دولت سی و دوم اسرائیل در تاریخ ۳۱ مارس ۲۰۰۹ سوگند یاد کرد.

تشکیل دولت نتانیاهو

در انتخابات سال ۲۰۱۳، ائتلاف لیکود-بیتینو به رهبری بنیامین نتانیاهو با کسب ۱۱ کرسی کمتر نسبت به دوره قبل، وارد کنست شد. با این وجود، شیمون پرز، رئیس‌جمهور وقت، با توجه به اینکه این ائتلاف بزرگ‌ترین فراکسیون را در اختیار داشت، نتانیاهو را مامور تشکیل سی و سومین دولت اسرائیل کرد. ائتلاف جدید شامل احزاب یش عتید، هبوعه یهودی و هتنوعا بود. قابل ذکر است که به دلیل درخواست احزاب یش عتید و هبوعه یهودی، احزاب یهودی ارتدوکس (اولترا ارتدوکس) در این دولت حضور نداشتند.

نتانیاهو انتخابات ۲۰۱۵

در انتخابات سال ۲۰۱۵، حزب لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو با کسب ۳۰ کرسی، پیروز میدان شد و بیشترین تعداد کرسی را در کنست به خود اختصاص داد. پس از این پیروزی، روون ریولین، رئیس‌جمهور وقت اسرائیل، به نتانیاهو ماموریت داد تا نسبت به تشکیل کابینه ائتلافی اقدام کند. نتانیاهو نیز با استفاده از فرصت تعیین شده، با احزاب هبوعه یهودی، یهودیت متحد تورا، کولانو و شاس وارد مذاکره شد و موفق به تشکیل دولت ائتلافی گردید. در ماه مه سال ۲۰۱۵، نتانیاهو با اعلام رسمی، از تمایل خود برای رقابت در انتخابات و احراز مقام نخست‌وزیری برای پنجمین دوره خبر داد.

عملیات نظامی بنیامین نتانیاهو

دوره پنجم نخست‌وزیری دولت سی و پنجم اسرائیل

در تاریخ ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ (۱۷ مه ۲۰۲۰)، بنیامین نتانیاهو برای پنجمین بار به عنوان نخست‌وزیر اسرائیل سوگند یاد کرد و دولتی ائتلافی را با همکاری بنی گانتس تشکیل داد. این دوره نخست‌وزیری در شرایطی آغاز شد که جهان و از جمله اسرائیل، با چالش‌های ناشی از همه‌گیری کووید-۱۹ دست و پنجه نرم می‌کرد و همزمان، محاکمه کیفری نتانیاهو نیز در جریان بود.

این وضعیت، به شکل‌گیری اعتراضات گسترده‌ای در مقابل اقامتگاه رسمی نخست‌وزیر انجامید. دولت نتانیاهو در واکنش به این اعتراضات، با استناد به مقررات اضطراری مرتبط با کووید-۱۹، محدودیت‌هایی را برای تجمع معترضان وضع کرد؛ به این ترتیب که تعداد شرکت‌کنندگان به حداکثر ۲۰ نفر و فاصله آنها از منازلشان به ۱۰۰۰ متر محدود شد. با این حال، این محدودیت‌ها نتیجه معکوس داشت و اعتراضات به بیش از ۱۰۰۰ نقطه در سراسر اسرائیل گسترش یافت. در زمینه مدیریت بحران کرونا، تا اسفند ۱۳۹۹ (مارس ۲۰۲۱)، اسرائیل با سرعت عمل در واکسیناسیون، به کشوری با بالاترین نرخ واکسیناسیون جمعیت در جهان نسبت به جمعیت خود تبدیل شد. اما این دوره، خالی از تنش و درگیری نظامی نیز نبود.

در اردیبهشت ۱۴۰۰ (مه ۲۰۲۱)، به دنبال افزایش تنش‌ها در اورشلیم، گروه حماس از غزه به سمت اسرائیل موشک پرتاب کرد. در واکنش به این حملات، نتانیاهو دستور آغاز عملیات نظامی «نگهبان دیوارها» را صادر کرد که به مدت ۱۱ روز ادامه یافت. سرانجام، پس از پایان این عملیات، نفتالی بنت، رهبر ائتلاف یامینا، با یائیر لاپید، رهبر اپوزیسیون، به توافقی دست یافت تا دولتی چرخشی تشکیل دهند و به این ترتیب، بنیامین نتانیاهو را از مقام نخست‌وزیری برکنار کنند. در تاریخ ۲۳ خرداد ۱۴۰۰ (۱۳ ژوئن ۲۰۲۱)، بنت و لاپید دولت ائتلافی جدید را تشکیل دادند و به ۱۲ سال نخست‌وزیری متوالی بنیامین نتانیاهو پایان دادند.

مواضع سیاسی و نظامی نتانیاهو

نتانیاهو روابط نزدیکی با اهود باراک، وزیر دفاع وقت، داشت و با او درباره احتمال حمله نظامی به تأسیسات هسته‌ای ایران رایزنی می‌کرد. این رویکرد جنگ‌طلبانه با انتقادات برخی مقامات امنیتی اسرائیل، از جمله رؤسای پیشین موساد و شین بت، مواجه شد که آن را اقدامی غیرعقلانی یا از اشتباه‌ترین تصمیمات به شمار آوردند. همچنین، نهادهای تحلیلی آمریکایی مانند مؤسسه رند نیز مخالفت خود را اعلام کرده و هشدار دادند که چنین حمله‌ای می‌تواند پیامدهای خطرناکی به همراه داشته باشد.

دوره ششم نخست‌وزیری بنیامین نتانیاهو

دولت جدید در ۲۹ دسامبر ۲۰۲۲ با اتکا به ائتلافی محافظه‌کار و با محوریت سوگند، زمام امور را در دست گرفت.در ابتدای کار، دولت تمرکز خود را بر طرح اصلاحات قضایی معطوف نمود، طرحی که بلافاصله با انتقادات شدید روبرو شد. منتقدان بر این باور بودند که این اصلاحات استقلال دستگاه قضایی، اختیارات دادستان کل، ثبات اقتصادی، حقوق اقلیت‌ها و روابط خارجی کشور را به مخاطره می‌اندازد.

این انتقادات منجر به اعتراضات گسترده خیابانی و ابراز مخالفت از سوی نظامیان ذخیره گردید. در اسفند ۱۴۰۱ (مارس ۲۰۲۳)، یوآو گالانت، وزیر دفاع، با این اصلاحات مخالفت علنی نمود. نتانیاهو تلاش کرد تا او را از مقامش برکنار کند، اما این اقدام با موج گسترده‌تری از اعتراضات مواجه شد و در نهایت دولت را مجبور به تعویق یک ماهه طرح اصلاحات نمود.

اتهامات بنیامین نتانیاهو

از ژانویه ۲۰۱۷، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر وقت اسرائیل، درگیر تحقیقات پلیس در دو پرونده اصلی فساد با نام‌های «پرونده ۱۰۰۰» و «پرونده ۲۰۰۰» شد. این دو پرونده ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارند. پرونده ۱۰۰۰: اتهام اصلی در این پرونده، دریافت هدایا و امتیازات غیرقانونی از سوی نتانیاهو از تجار سرشناس، از جمله جیمز پَکِر، تاجر استرالیایی، و آرنون میلچان، تهیه‌کننده مشهور هالیوودی، است.

پرونده ۲۰۰۰: در این پرونده، نتانیاهو متهم به تلاش برای معامله با آرنون موزس، ناشر گروه رسانه‌ای یدیعوت آحرونوت، است. بر اساس این اتهامات، نتانیاهو تلاش کرده تا در ازای پوشش خبری مطلوب‌تر، از نفوذ خود برای تضعیف رقیب اصلی یدیعوت آحرونوت، روزنامه اسرائیل هیوم، استفاده کند. در اوت ۲۰۱۷، پلیس اسرائیل به طور رسمی اعلام کرد که نتانیاهو در هر دو پرونده به اتهاماتی نظیر کلاهبرداری، خیانت در امانت و رشوه‌خواری مظنون است.

 آری هارو، رئیس سابق دفتر نتانیاهو، نیز در سال ۲۰۱۷ با دادستان‌ها همکاری کرده و علیه او شهادت داد. در فوریه ۲۰۱۸، پلیس اسرائیل با استناد به وجود شواهد کافی برای اثبات اتهاماتی نظیر رشوه‌خواری، کلاهبرداری و خیانت در امانت، توصیه کرد علیه نتانیاهو به جرم فساد کیفری اعلام جرم شود. با این حال، نتانیاهو تمامی این اتهامات را رد کرد. در نوامبر ۲۰۱۸، مدیر بخش جرایم اقتصادی نیز با پلیس موافقت کرده و توصیه کرد که کیفرخواستی علیه نتانیاهو در هر دو پرونده صادر شود. در فوریه ۲۰۱۹، دادستان کل اسرائیل اعلام کرد که قصد دارد در سه پرونده مختلف علیه نتانیاهو کیفرخواست تنظیم کند.

نهایتاً در نوامبر ۲۰۱۹، به طور رسمی کیفرخواستی علیه نتانیاهو صادر شد. در صورت محکومیت، او ممکن است به جرم رشوه‌خواری به حداکثر ۱۰ سال زندان و به خاطر کلاهبرداری و خیانت در امانت تا ۳ سال زندان محکوم شود. نتانیاهو اولین نخست‌وزیر در تاریخ اسرائیل است که در زمان تصدی مقام با اتهامات کیفری روبرو می‌شود. در نوامبر ۲۰۱۹ اعلام شد که او برخی از وزارتخانه‌های تحت مسئولیت خود، از جمله کشاورزی، بهداشت، امور اجتماعی و امور دیاسپورا را به منظور رعایت رویه قانونی، ترک خواهد کرد. اما مسئله لزوم استعفای اجباری نخست‌وزیر در صورت صدور کیفرخواست، همچنان در دادگاه در دست بررسی است. محاکمه کیفری نتانیاهو که ابتدا قرار بود در ماه مه ۲۰۲۰ آغاز شود، به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹ به تعویق افتاد و تا آوریل ۲۰۲۳ همچنان در جریان بود.

اتهامات سوءمدیریت نتانیاهو

مهاجرت غیرقانونی و سیاست‌های نتانیاهو

در کتاب خود در سال ۱۹۹۵ با عنوان «مبارزه با تروریسم: چگونه دموکراسی‌ها می‌توانند تروریسم داخلی و بین‌المللی را شکست دهند»، نتانیاهو بر این باور بود که سخت‌گیری در قوانین مهاجرتی در کشورهای غربی مؤثرترین راه برای مقابله با تروریسم است و تأکید داشت که دوران مهاجرت آزاد باید به پایان برسد. در سال ۲۰۱۲، دولت نتانیاهو قانونی تحت عنوان «جلوگیری از نفوذ» به تصویب رساند که بر اساس آن تمامی افرادی که بدون مجوز وارد اسرائیل می‌شدند، از جمله پناهجویان، به‌صورت خودکار بازداشت می‌شدند.

این قانون از سوی سازمان عفو بین‌الملل محکوم شد و به‌عنوان نقض قوانین بین‌المللی ارزیابی گردید. طی سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳، حدود ۶۰ هزار نفر از کشورهای آفریقایی به‌طور غیرقانونی وارد اسرائیل شدند. نتانیاهو این مسئله را تهدیدی جدی برای ساختار اجتماعی، امنیت ملی و هویت فرهنگی اسرائیل قلمداد کرد. بسیاری از این افراد در اردوگاه‌های بازداشت واقع در صحرای نگب نگهداری شدند. با این حال، زمانی که دادگاه عالی اسرائیل قانون «جلوگیری از نفوذ» را به دلیل بازداشت نامحدود پناهجویان آفریقایی خلاف قانون اعلام کرد، نتانیاهو بر تصویب قوانین جدید برای عبور از این حکم اصرار داشت.

او همچنین سیاست مهاجرتی باز در کشورهای اتحادیه اروپا را بسیار سهل‌گیرانه می‌داند و رهبران کشورهایی همچون مجارستان، اسلواکی، جمهوری چک و لهستان را به اتخاذ رویکردهای سختگیرانه‌تر و بستن مرزهای خود در برابر مهاجرت غیرقانونی تشویق کرده است.

فساد بنیامین نتانیاهو

پرونده‌های قضایی نتانیاهو

تظاهرات ضد نتانیاهو

تظاهرات علیه فساد و محاکمه بنیامین نتانیاهو ۲۰۲۱

پس از اعلام رسمی کیفرخواست نتانیاهو در پرونده‌های فساد، رشوه‌خواری و سوءاستفاده از قدرت (که به پرونده‌های ۱۰۰۰، ۲۰۰۰ و ۴۰۰۰ معروف است)، اعتراضات گسترده‌ای در سراسر اسرائیل آغاز گردید. مکان اصلی تجمعات: در مقابل محل اقامت رسمی نخست‌وزیر در خیابان بالفور، اورشلیم (بیت‌المقدس). خواسته‌ها: کناره‌گیری نتانیاهو، برگزاری انتخابات پیش‌رس، و پایبندی به اصول دموکراسی. ویژگی‌ها: نقش فعال جوانان، جامعه مدنی، نظامیان سابق و خانواده‌های قربانیان کرونا.

تظاهرات علیه اصلاحات قضایی بنیامین نتانیاهو ۲۰۲۳

دولت راست‌گرای نتانیاهو به همراه احزاب مذهبی و افراطی، پیشنهادهایی برای کاهش قدرت دیوان عالی کشور مطرح کرد. این اقدام‌ها منجر به بزرگ‌ترین خیزش تظاهرات عمومی در تاریخ اسرائیل گردید. مخالفان: وکلای دادگستری، قضات پیشین، فعالان حقوق بشری، پزشکان، نظامیان ذخیره، کارآفرینان. وسایل اعتراضی: اعتصاب‌ها، راهپیمایی‌های انبوه، مسدود کردن جاده‌ها، تعطیلی کلی شرکت‌ها. نتیجه موقت: بخشی از اصلاحات متوقف شده یا به تاخیر افتاده است؛ اما اختلافات سیاسی همچنان پابرجا هستند.

بنیامین نتانیاهو  جنگ غزه ۲۰۲۵

پس از آغاز جنگ فراگیر در غزه و جان باختن هزاران فلسطینی و ده‌ها اسرائیلی، تعدادی از خانواده‌های گروگان‌ها و فعالان صلح نیز به تظاهرات پیوستند. خواست‌های تازه: توقف درگیری‌ها، آزادسازی گروگان‌ها از غزه، تغییر استراتژی نظامی دولت. شعارهایش: «بی‌بی، به خانه برو»؛ «دموکراسی، نه دیکتاتوری»؛ «به گروگان‌ها توجه کن، نه سیاست».

اعتراضات علیه نتانیاهو

واکنش نتانیاهو و دولت

نتانیاهو عمدتاً معترضان را به «نخبه‌گرایی» یا «چپ‌گرایی شدید» متهم نموده است. گاهی اعضای دولت متوجه می‌شوند که معترضان در حال تلاش برای «کودتای غیرقانونی» هستند. با این حال، اعتراضات باعث شد که برخی از تصمیمات کابینه به تأخیر بیفتند.

نتانیاهو نقض تعهدات

در مارس سال ۲۰۱۶، دولت با چالش جدی از سوی طیف تندرو یهودیان ارتدوکس مواجه شد. این چالش ناشی از تصمیم دولت برای به رسمیت شناختن فضایی مختص عبادت غیر-ارتدوکس در محوطه دیوار غربی (دیوار ندبه) بود.

نتانیاهو حماس

در آستانه برگزاری انتخابات سال ۱۹۹۶ در اسرائیل، ترور یحیی عیاش، از رهبران حماس، توسط سازمان امنیت داخلی اسرائیل (شین بت) به موجی از حملات انتحاری توسط این گروه منجر شد. محمد ضیف، فرمانده جدید گردان‌های عزالدین قسام، شاخه نظامی حماس، با طراحی و اجرای سلسله بمب‌گذاری‌های گسترده در شهرهای تل‌آویو و اورشلیم، ابعاد جدیدی به این درگیری‌ها بخشید.

این حملات که از نظر پیچیدگی و گستردگی نسبت به گذشته فراتر رفته بودند، با حمایت‌های مالی و آموزشی سوریه و ایران تقویت می‌شدند. گفته می‌شود ارتباط میان حزب‌الله لبنان و حماس با دستور مستقیم وزیر دفاع سوریه برقرار شده بود و برخی از عوامل انتحاری نیز در خاک ایران آموزش دیده بودند. خانواده‌های قربانیان آمریکایی این حملات بعدها با طرح شکایت علیه مقامات ایرانی و سوری، پیگیری قضایی این موضوع را در دستور کار قرار دادند.

 این ناکامی سرویس‌های امنیتی اسرائیل در پیشگیری از حملات انتحاری، به طور قابل ملاحظه‌ای از محبوبیت شیمون پرز، نخست‌وزیر وقت، کاست. بنیامین نتانیاهو، رهبر حزب لیکود و مخالف سرسخت پیمان صلح اسلو، از این شرایط بحرانی به نفع خود بهره برد و نهایتاً با اختلافی اندک در انتخابات سال ۱۹۹۶ به پیروزی رسید.

 موج حملات انتحاری حماس در ماه فوریه و مارس ۱۹۹۶ تاثیر بسزایی بر افکار عمومی گذاشت و به تغییر چشمگیر نتایج نظرسنجی‌ها به نفع حزب لیکود منجر شد. پس از پیروزی نتانیاهو در انتخابات، حملات انتحاری حماس تقریباً به مدت یک سال متوقف شد؛ اقدامی که برخی تحلیلگران آن را به تلاش‌های یاسر عرفات، رئیس وقت تشکیلات خودگردان فلسطین، نسبت دادند. در مقابل، گروهی دیگر معتقد بودند که حماس با پیروزی نتانیاهو و توقف روند صلح اسلو، به هدف اصلی خود دست یافته و نیازی به ادامه حملات نمی‌دیده است.

تبادل زندانی حماس و نتانیاهو

بنیامین نتانیاهو فلسطین

پس از روی کار آمدن دولت بنیامین نتانیاهو در اسرائیل در سال 2009، روابط پیچیده‌ای بین اسرائیل، فلسطینی‌ها و جامعه بین‌المللی شکل گرفت. در حالی که هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه ایالات متحده، از تشکیل دولت فلسطینی حمایت می‌کرد، نتانیاهو به رسمیت شناختن اسرائیل به عنوان “کشور یهودی” توسط فلسطینی‌ها را به عنوان پیش‌شرط مذاکرات مطرح کرد؛ موضوعی که به مانعی جدی بر سر راه پیشرفت مذاکرات صلح تبدیل شد. ب

ه دنبال سخنرانی باراک اوباما در قاهره که در آن شهرک‌سازی‌های اسرائیل را فاقد مشروعیت خواند، نتانیاهو با حمایت مشروط از ایده “دولت فلسطینی غیرنظامی” اعلام کرد که اورشلیم باید به عنوان پایتخت یکپارچه اسرائیل باقی بماند و شروطی سختگیرانه مانند خلع سلاح و چشم‌پوشی از حق بازگشت آوارگان فلسطینی را مطرح کرد. این مواضع، خوش‌بینی فلسطینی‌ها نسبت به چشم‌انداز مذاکرات را به شدت کاهش داد.

دولت نتانیاهو در این دوره، ضمن برداشتن موانع تردد در کرانه باختری و ابراز استقبال از طرح صلح عربی، تلاش‌هایی را برای عادی‌سازی روابط با کشورهای عربی آغاز کرد. با این حال، ادامه شهرک‌سازی‌ها با انتقادهای شدید ایالات متحده و جامعه بین‌المللی روبرو شد. توقف موقت شهرک‌سازی در اواخر سال 2009 نیز نتوانست رضایت فلسطینی‌ها را جلب کند، چرا که آنان این اقدام را ناکافی تلقی می‌کردند.

روابط بین اسرائیل و آمریکا در این دوره همواره آرام نبود و گاهی با تنش‌هایی همراه بود. به عنوان مثال، سفر پنهانی نتانیاهو به مسکو برای جلوگیری از فروش سامانه موشکی S-300 به ایران و انتقادهای رابرت گیتس، وزیر دفاع وقت آمریکا، به دلیل آسیب رساندن به روابط دوجانبه، از جمله این موارد بودند.

 در داخل اسرائیل، اعتراضات گسترده‌ای در واکنش به افزایش هزینه‌های زندگی شکل گرفت. دولت نتانیاهو در پاسخ به این اعتراضات، با تشکیل کمیته تراژتنبرگ و اجرای تدریجی اصلاحات، به دنبال کاهش فشارهای اقتصادی بود. همچنین، طرح‌های تکنولوژیکی مانند ایجاد شبکه فیبر نوری برای دسترسی ارزان‌تر به اینترنت به تصویب رسید.

 در عرصه سیاسی، نتانیاهو و آویگدور لیبرمن احزاب خود را برای انتخابات سال 2013 ادغام کردند. همچنین، در سال 2012، نتانیاهو برای نخستین بار به طور رسمی حق فلسطینی‌ها برای داشتن دولت را به رسمیت شناخت، هرچند بر غیرنظامی بودن آن تأکید کرد. در مجموع، این دوره نمایانگر تلاش‌های نتانیاهو برای حفظ امنیت اسرائیل و تقویت جایگاه منطقه‌ای آن بود. با این حال، این تلاش‌ها با چالش‌های جدی داخلی و بین‌المللی در زمینه موضوع فلسطین و روابط با ایالات متحده و جهان عرب همراه بود.

روابط نتانیاهو با فلسطینی‌ها

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر  اسرائیل، به شدت با ایده تشکیل دولت وحدت ملی میان حماس و تشکیلات خودگردان فلسطینی مخالفت ورزید. او حماس را مسئول ربایش و قتل فجیع سه نوجوان اسرائیلی در ژوئن سال ۲۰۱۴ دانسته و در پی آن، دستور انجام عملیات گسترده‌ای در کرانه باختری علیه اعضای این گروه را صادر کرد. این عملیات متعاقباً با حملات گسترده‌تر به نوار غزه همراه شد. به دنبال افزایش قابل توجه حملات موشکی از سوی غزه، اسرائیل در تابستان ۲۰۱۴ عملیات نظامی «لبه محافظ» را آغاز کرد. نتانیاهو در مصاحبه‌ای با شبکه خبری CNN، حماس را «تروریست‌های نسل‌کُش» خواند و نسبت به احتمال وقوع «انتفاضه سوم» هشدار داد.

نتانیاهو و تقسیم فلسطینی‌ها

حمله غیرمنتظره گروه‌های فلسطینی از غزه به اسرائیل، همراه با اعلام وضعیت جنگی توسط نتانیاهو. تاکید بر نابودی کامل مراکز حماس و درخواست از ساکنان غزه برای تخلیه منطقه. ارائه پیشنهاد برای تشکیل دولت ائتلافی در شرایط اضطراری. افزایش انتقادها و اعتراضات به دلیل ناکامی‌های اطلاعاتی پیش از وقوع حمله. نتایج نظرسنجی‌ها حاکی از آن است که بیش از نیمی از مردم اسرائیل خواهان کناره‌گیری او از قدرت هستند.

نتانیاهو مخالفت با تخلیه یک‌جانبه غزه

در اوت ۲۰۰۹، نتانیاهو تأکید کرد که اشتباه عقب‌نشینی یک‌جانبه از غزه دیگر تکرار نخواهد شد، چرا که نه تنها به صلح و امنیت منجر نشد، بلکه برعکس نتیجه داد. او این نکته را مطرح کرد که برای دست‌یابی به توافق، دو شرط اساسی باید رعایت شود: به رسمیت شناختن اسرائیل به‌عنوان دولت ملی یهودیان و ایجاد توافق امنیتی که مانع نظامی‌شدن فلسطین شود.

در اکتبر ۲۰۱۴، نتانیاهو بیان داشت که اسرائیل دیگر همچون لبنان یا غزه تنها زمین واگذار نخواهد کرد و در انتظار نتایج نخواهد نشست؛ زیرا پس از واگذاری قبلی، هزاران راکت به سوی این کشور شلیک شده است. او بر لزوم به رسمیت شناخته شدن دولت یهودی و تضمین توافقات امنیتی قابل اتکا تأکید کرد.

پیش از این، نتانیاهو مذاکرات صلح تحت رهبری آمریکا را بی‌ثمر دانسته بود و از پذیرش طرح دو دولت امتناع می‌کرد. اما در سخنرانی ژوئن ۲۰۰۹ رویکرد متفاوتی را ارائه داد که بر مفهوم صلح اقتصادی متمرکز بود. او پیشنهاد داد که به جای تمرکز صرف بر موضوعات حساس سیاسی و دیپلماتیک مانند قدس یا حق بازگشت فلسطینی‌ها، همکاری‌های اقتصادی و تسریع رشد اقتصاد فلسطین در اولویت قرار گیرد تا فلسطینی‌ها نیز تبدیل به ذی‌نفعان صلح شوند.

نتانیاهو حزب‌الله

در سال 1997، علی فلاحتیان، وزیر اطلاعات وقت ایران، به حماس دستور داد تا برای برهم زدن روند صلح، حملات خود را از سر بگیرد. متعاقباً، خالد مشعل با همکاری محمود ابو حنود، مسئولیت اجرای بمب‌گذاری‌های مرگبار در بازار مهانه یهودا و خیابان بن یهودا در اورشلیم را بر عهده گرفت که منجر به کشته شدن 21 نفر شد. در واکنش به این حملات، موساد تلاش کرد تا خالد مشعل را ترور کند، اما این اقدام با دستگیری دو مأمور اسرائیلی ناکام ماند.

برای آزادی این دو مأمور، موساد مجبور به تحویل پادزهر سم استفاده شده در ترور شد. اردن نیز آزادی سایر مأموران اسرائیلی را به آزادی شیخ احمد یاسین، رهبر معنوی حماس، مشروط کرد. همزمان با این رویدادها، در همان روز حمله دوم، حزب‌الله در جنوب لبنان برای نیروهای ویژه اسرائیلی کمین ترتیب داد و 12 سرباز اسرائیلی را به قتل رساند. در سال 1998، بقایای اجساد این سربازان در ازای آزادی 65 زندانی لبنانی و اجساد تعدادی از اعضای حزب‌الله مبادله شد. در میان اجساد بازگردانده شده به لبنان، جسد هادی نصرالله، فرزند سید حسن نصرالله، رهبر حزب‌الله، نیز وجود داشت.

بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر وقت اسرائیل، این رخدادها را از جمله بدترین فجایع تاریخ اسرائیل توصیف کرد. شکست در کنترل و مهار حماس و حزب‌الله، همراه با آزادی چهره‌های برجسته فلسطینی و لبنانی، به شدت به اعتبار و وجهه امنیتی نتانیاهو لطمه زد و تردیدهایی جدی در مورد اثربخشی سیاست‌های سخت‌گیرانه او ایجاد کرد. در نهایت، این مجموعه رویدادها به عنوان یکی از عوامل کلیدی شکست نتانیاهو در انتخابات سال 1999 مطرح شد.

بنیامین نتانیاهو سیاست

پس از ناکامی در انتخابات سال ۱۹۹۹، بنیامین نتانیاهو مدتی از عرصه سیاست فاصله گرفت و به فعالیت در بخش خصوصی روی آورد. او پس از شکست در برابر ایهود باراک، به عنوان مشاور در یک شرکت فعال در حوزه ارتباطات مشغول به کار شد. با فروپاشی دولت باراک، نتانیاهو بار دیگر به فکر بازگشت به دنیای سیاست افتاد، اما در انتخابات سال ۲۰۰۱ شرکت نکرد و آریل شارون به مقام نخست‌وزیری رسید.

در سال ۲۰۰۲، نتانیاهو به عنوان وزیر امور خارجه در کابینه شارون منصوب شد و در همان سال برای کسب رهبری حزب لیکود با او به رقابت پرداخت که با شکست مواجه شد. سخنرانی‌های نتانیاهو در کانادا و ایالات متحده با اعتراضات گسترده‌ای روبرو شد، تا جایی که یکی از آن‌ها در دانشگاه کنکوردیا به طور کامل لغو گردید. در سپتامبر ۲۰۰۲، او در کنگره ایالات متحده از حمله به عراق حمایت کرد و مدعی شد که برکناری صدام حسین تاثیرات مثبتی بر منطقه خواهد داشت.

رابطه نتانیاهو با آمریکا

در اکتبر ۲۰۱۴، برنامه‌ای با هدف خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی و مبارزه با فساد در این نهادها به تصویب رسید. همزمان، بنیامین نتانیاهو با واکنش تند به انتقادات ایالات متحده در مورد شهرک‌سازی‌های اسرائیل، این اقدامات را مغایر با “ارزش‌های آمریکایی” دانست. این موضوع، در کنار تداوم سیاست شهرک‌سازی‌ها، روابط او با دولت اوباما را به تیرگی کشاند. در ادامه، در دسامبر ۲۰۱۴، نتانیاهو با برکناری دو وزیر کلیدی کابینه خود، یائیر لاپید (وزیر اقتصاد) و تزیپی لیونی (وزیر دادگستری)، زمینه را برای انحلال دولت و برگزاری انتخابات زودهنگام فراهم کرد.

نتانیاهو سخنرانی در کنگره آمریکا

در مارس سال ۲۰۱۵، بنیامین نتانیاهو برای سومین بار در کنگره ایالات متحده به ایراد سخنرانی پرداخت. این اقدام، که بدون هماهنگی با دولت وقت آمریکا (دولت اوباما) صورت پذیرفت، با انتقادهای گسترده‌ای روبرو شد. هدف اصلی نتانیاهو در این سخنرانی، ابراز مخالفت با مذاکرات هسته‌ای ایران و اعمال تحریم‌های بیشتر علیه این کشور بود. او در بخشی از سخنان خود، خود را نماینده تمام یهودیان جهان معرفی کرد؛ ادعایی که از سوی بسیاری از اعضای جامعه یهودیان آمریکا مورد پذیرش قرار نگرفت و با واکنش‌های منفی مواجه شد.

حمایت نتانیاهو از طرح صلح ترامپ

در اکتبر سال ۲۰۱۵، بنیامین نتانیاهو با طرح ادعایی جنجالی مبنی بر اینکه حاج امین الحسینی، مفتی اعظم قدس، ایده کشتار جمعی یهودیان را به آدولف هیتلر القا کرده است، موجی از انتقادات را برانگیخت. این ادعا با مخالفت قاطع تاریخ‌نگاران و دولت آلمان روبرو شد و اعتبار آن زیر سوال رفت. این اظهارات واکنش‌های شدید و گسترده‌ای را در مجامع علمی و سیاسی برانگیخت، به طوری که منتقدان، آن را به مثابه نوعی انکار یا تحریف هولوکاست تلقی کردند.

گرایش‌های سیاسی بنیامین نتانیاهو

در دسامبر سال ۲۰۱۶، ایالات متحده آمریکا در اقدامی بی‌سابقه، در رأی‌گیری شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره قطعنامه ۲۳۳۴ پیرامون شهرک‌سازی‌های اسرائیل، رأی ممتنع داد. این اقدام، راه را برای تصویب قطعنامه هموار کرد. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر وقت اسرائیل، با لحنی تند این قطعنامه و همچنین سخنرانی انتقادی جان کری، وزیر خارجه وقت آمریکا، را به شدت محکوم نمود.

در واکنش به این اتفاقات، دولت اسرائیل پرداخت حق عضویت خود به سازمان ملل متحد را به حالت تعلیق درآورد. در فوریه سال ۲۰۱۷، نتانیاهو به عنوان نخستین نخست‌وزیر اسرائیل، سفری رسمی به استرالیا انجام داد و طی آن، با نخست‌وزیر وقت، مالکم ترنبول، توافقات دوجانبه‌ای را به امضا رساند. در اکتبر همان سال، اسرائیل با استناد به آنچه “مواضع ضد اسرائیلی” سازمان یونسکو خواند، از این سازمان خارج شد.

رابطه نتانیاهو با رهبران خارجی

رابطه نتانیاهو با اوکراین

در جریان سفر رئیس‌جمهور اوکراین به اسرائیل، سکوت نتانیاهو در قبال سیاست رسمی اوکراین که شامل تجلیل از افراد همکار با نازی‌ها، از جمله رومن شوخویچ، می‌شود، با انتقاداتی روبه‌رو شد.

رابطه نتانیاهو با رجب طیب اردوغان

رابطه نتانیاهو با باراک اوباما 

روابط پرتنش: روابط بین نتانیاهو و دولت اوباما همواره با تنش همراه بود. در نشست G-20 سال ۲۰۱۱، نیکولا سارکوزی، رئیس‌جمهور فرانسه، به اوباما گفت که نمی‌تواند نتانیاهو را تحمل کند و او را دروغگو خواند. اوباما در پاسخ گفت که اگرچه او خسته است، اما خودش مجبور است هر روز با نتانیاهو سروکار داشته باشد. اتهامات متقابل: در سال ۲۰۱۴، یکی از مقامات ارشد دولت اوباما، نتانیاهو را با واژه‌ای توهین‌آمیز توصیف کرد و اوباما از سیاست‌های او در قبال آمریکا انتقاد کرد. نتانیاهو در پاسخ اظهار داشت که امنیت اسرائیل برای کسانی که از او انتقاد می‌کنند اهمیتی ندارد. تصویب قطعنامه شورای امنیت علیه شهرک‌سازی: در دسامبر ۲۰۱۶، ایالات متحده با خودداری از اعمال وتو باعث شد قطعنامه‌ای علیه شهرک‌سازی اسرائیل در شورای امنیت تصویب شود. دفتر نخست‌وزیر اسرائیل دولت اوباما را به همکاری پنهانی با تنظیم‌کنندگان این قطعنامه متهم کرد.

رابطه نتانیاهو با جو بایدن 

روابطی دیرینه اما پرچالش: بایدن و نتانیاهو بیش از چهار دهه ارتباطی دوستانه داشته‌اند. با این حال، در بهار ۲۰۲۴، به دلیل عملیات نظامی اسرائیل در رفح، روابط میان آن‌ها دچار تنش شد. علائمی از اختلاف‌نظر: بایدن در مواقعی از سیاست‌های نتانیاهو، خصوصاً درباره نحوه مدیریت جنگ غزه و رویکرد نسبت به فلسطینیان، انتقاد کرده است.

مسائل امنیتی و سیاست هسته‌ای نتانیاهو

در آوریل سال ۲۰۱۸، بنیامین نتانیاهو با ارائه مدارکی مدعی شد که ایران به تعهدات خود در چارچوب برجام پایبند نبوده و برنامه‌های هسته‌ای خود را به‌طور کامل آشکار نساخته است. این ادعاها از سوی ایران به عنوان “جنگ روانی” و “تبلیغات” رد شد. همچنین، نتانیاهو از برگزاری نشست تاریخی میان رهبران کره شمالی و ایالات متحده در سال ۲۰۱۸ استقبال کرد و آن را گامی مثبت در جهت خلع سلاح هسته‌ای شبه‌جزیره کره تلقی نمود.

دیدگاه نتانیاهو درباره ایران و تهدید هسته‌ای

نتانیاهو ایران را به‌عنوان بزرگ‌ترین تهدید برای اسرائیل و امنیت آن معرفی کرده و چندین بار ایران را با آلمان نازی قیاس کرده است. او بر این باور است که ایران در پی دستیابی به سلاح هسته‌ای است و پس از رسیدن به چنین هدفی، ممکن است جنگ جهانی دیگری را آغاز کند. در سخنرانی‌های مختلف خود، از جمله در مجمع عمومی سازمان ملل، از ایران به‌عنوان یک رژیم بنیادگرا و افراطی یاد کرده که هدفش بازگرداندن منطقه به دوران قرون وسطی است. او این تقابل را نبردی میان تمدن و بربریت توصیف کرده است.

نتانیاهو شهرک‌سازی در کرانه باختری

مسائل حقوقی بنیامین نتانیاهو

اتهام نسل‌کشی توسط سازمان‌های غیردولتی و اعلام دادستان دیوان کیفری بین‌المللی مبنی بر درخواست حکم بازداشت او در مه ۲۰۲۴. صدور حکم بازداشت از سوی دیوان کیفری بین‌المللی علیه نتانیاهو، وزیر دفاع پیشین و فرمانده حماس در نوامبر ۲۰۲۴. محکومیت حکم مورد نظر به عنوان اقدامی «ضد یهودی». ایراد سخنرانی در کنگره آمریکا در جولای ۲۰۲۴، همزمان با اعتراضات گسترده، با تأکید بر دستیابی به پیروزی کامل در غزه.

نتانیاهو جنگ ایران و اسرائیل

عملکرد اقتصادی نتانیاهو

کتاب‌های بنیامین نتانیاهو

International Terrorism: Challenge and Response (۱۹۸۱)

• ناشر: Transaction Publishers
• نقش: ویراستار
• موضوع: مجموعه‌ای از مقالات درباره تروریسم بین‌المللی
• شابک: 978-۰-۸۷۸۵۵-۸۹۴-۰

Terrorism: How the West Can Win (۱۹۸۷)

• ناشر: Avon
• موضوع: راهکارهای مقابله با تروریسم از سوی کشورهای غربی
• شابک: 978-۰-۳۸۰-۷۰۳۲۱-۰

Fighting Terrorism: How Democracies Can Defeat Domestic and International Terrorism (۱۹۹۵)

• ناشر: Farrar, Straus and Giroux
• موضوع: تروریسم و نحوه مقابله دموکراسی‌ها با آن
• شابک: 978-۰-۳۷۴-۱۵۴۹۲-۹

A Durable Peace: Israel and Its Place Among the Nations (۱۹۹۹, نسخه بازنویسی‌شده از چاپ 1993)

• ناشر: Grand Central Publishing
• موضوع: جایگاه اسرائیل در منطقه و راهکارهای صلح پایدار
• شابک: 978-۰-۴۴۶-۵۲۳۰۶-۶

Bibi: My Story (۲۰۲۲)

• ناشر: Simon & Schuster
• موضوع: خودزندگی‌نامه (اتوبیوگرافی) نتانیاهو؛ شامل خاطرات شخصی، سیاسی و بین‌المللی
• شابک: 978-۱-۶۶۸۰-۰۸۴۴-۷

⏬مقالات پیشنهادی⏬

فیتنس بانوان چیستاخبار بازیکناندستمزد بازیکنان جام جهانی