بیوگرافی دیگو مارادونا – Diego Maradona

دیگو مارادونا ( Diego Maradona ) این بازیکن برجسته آرژانتینی به دلیل نبوغ، خلاقیت و عملکردهای فوق‌العاده‌اش به شهرت دست یافته است. برای مطالعه ادامه این مطلب، با ورزش 111 همراه باشید و از مطالب ویژه و جذاب ما لذت ببرید.

نام دیگو آرماندو مارادونا
تولد 30 اکتبر 1960
همسران کلودیا ویافانیه ، روکیو اولیوا ، ورونیکا
فرزندان 8
قد ۱65 سانتی‌متر
ملیت آرژانتین
پست مهاجم

دیگو مارادونا کیست 

نام کامل: دیگو آرماندو مارادونا

تاریخ تولد: 30 اکتبر 1960

محل تولد: آرژانتین

دیگو مارادونا چه کسی هست 

پسر طلایی فوتبال آرژانتین در خانواده‌ای نیازمند در حاشیه‌های شهر لانوس به دنیا آمد. این خانواده بزرگ در شرایط اقتصادی مناسبی قرار نداشتند. با این حال، استعداد دیگو در نمایش حرکات نمایشی با توپ فوتبال به زودی به کمک خانواده‌اش شتافت.

ملیت دیگو مارادونا

دیگو مارادونا اهل آرژانتین بود.

اصالت دیگو مارادونا

دیگو مارادونا به طور اصلی از شهر لانوس در آرژانتین می‌باشد.

عکس پروفایل دیگو مارادونا

عکس پروفایل دیگو مارادونا

بیوگرافی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا، با نام کامل دیگو آرماندو مارادونا، در تاریخ 30 اکتبر 1960 به دنیا آمد و به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و پرافتخارترین بازیکنان فوتبال در تاریخ آرژانتین و جهان شناخته می‌شود. او تندیس بهترین بازیکن قرن بیستم فیفا را در اختیار داشت و زندگی پربار و درخشانش شامل داستان‌های جذاب و حواشی جالبی از دنیای ورزش بود.

قد دیگو مارادونا

قد دیگو مارادونا 1.65 متر بود.

 

سن دیگو مارادونا

دیگو مارادونا در 60 سالگی درگذشت. 

زندگینامه دیگو مارادونا

مارادونا در یک خانواده کم‌درآمد به دنیا آمد و از همان کودکی به فوتبال علاقه‌مند بود. او در سنین نوجوانی به تیم آرژانتینوس جونیورز ملحق شد و در 16 سالگی نخستین بازی حرفه‌ای خود را برای این تیم انجام داد. به سرعت، او به یکی از برترین بازیکنان لیگ آرژانتین تبدیل شد.

زندگی دیگو مارادونا

مارادونای هشت‌ساله با توپ کهنه و کوچک خود هر روز به میدان‌های اصلی شهر می‌رفت و با نمایش روپایی، مقداری پول به دست می‌آورد. در یکی از همین نمایش‌ها، واقعه‌ای بزرگ در زندگی او رخ داد که روزگارش را به دو بخش قبل و بعد تقسیم کرد. استعداد مارادونا اکنون توسط یکی از استعدادیابان جوانان فوتبال آرژانتین شناسایی شده بود.

خانواده دیگو مارادونا

مارادونا به خانواده‌اش عشق می‌ورزید. علاقه‌اش به مادر، خواهر و برادرانش او را وادار می‌کرد که به‌طور مداوم با آرژانتین تماس بگیرد و از حال آن‌ها باخبر شود. در یک مصاحبه در سال ۱۹۹۰، او برای نشان دادن میزان علاقه‌اش به خانواده، قبض تلفن ۱۵ هزار دلاری‌اش را به نمایش گذاشت که نشان‌دهنده تماس‌های مکررش به آرژانتین بود.

در همین خانواده، خواهرزاده‌اش هرنان لوپس، ۲۰ ساله، به عنوان یک فوتبالیست حرفه‌ای شناخته شده است. او برخلاف مارادونا در باشگاه ریورپلاته بازی می‌کند و سنت‌ها را به چالش کشیده است.

بچگی دیگو مارادونا

دیگو هرچند در دوران فوتبالش با جنجال‌های زیادی روبرو بود، اما قبل از ورود به دنیای حرفه‌ای فوتبال، در کنار خانواده‌اش زندگی می‌کرد. او در همین خانه بود و به گفته پرس، در آنجا بسیاری از آرزوهایش را پرورش داد. دیگو در اتاقش می‌خوابید و سرویس بهداشتی در بیرون از منزل قرار داشت. در زمستان، دما کاهش می‌یافت و رفت‌وآمد به حیاط دشوار می‌شد. دیگو بازیکنی بود که همیشه در کنار خانواده‌اش زندگی کرد.

کودکی دیگو مارادونا

او پنجمین فرزند از هشت فرزند آقای دیگو و خانم توتا بود. خانواده‌اش خانواده‌ای فقیر اما صمیمی به شمار می‌رفتند.

اخلاق دیگو مارادونا 

مارادونا یکی از چهره‌های جنجالی در دنیای ورزش به شمار می‌رود. او به خاطر سبک بازی‌اش مورد تحسین بازیکنان، کارشناسان و مدیران قرار گرفت، اما به دلیل خلق و خوی تند و رفتارهای متخاصم خود در داخل و خارج از زمین نیز انتقادات زیادی را متوجه خود کرد.

با این حال، در سال 2005، پائولو مالدینی مارادونا را به عنوان بهترین بازیکنی که تا به حال با او روبرو شده و همچنین صادق‌ترین بازیکن توصیف کرد. او گفت: “مارادونا الگوی رفتار خوب در زمین بود؛ او به همه احترام می‌گذاشت، از بازیکنان بزرگ گرفته تا اعضای عادی تیم.

او همیشه تحت فشار بود و هرگز شکایتی نمی‌کرد، برعکس برخی از مهاجمان امروزی.” مالدینی همچنین افزود: “مارادونا در اوج خود تقریباً غیرقابل توقف بود.” در سال 2018، جوزپه برگومی، مدافع سابق ایتالیا، مارادونا را بهترین بازیکن تاریخ نامید. زلاتان ابراهیموویچ نیز اشاره کرد که شیطنت‌های خارج از زمین او اهمیتی ندارد.

همسر اول دیگو مارادونا

مارادونا در سال ۱۹۸۴ پس از سال‌ها نامزدی با کلودیا ویافانه، به ازدواج با او اقدام کرد.

همسر دیگو مارادونا

نتیجه ازدواج آن‌ها دو دختر به نام‌های دالما و جیانینا بود. اما پس از ۲۰ سال زندگی مشترک، آن‌ها تصمیم به جدایی گرفتند.

همسر دوم دیگو مارادونا

 

پس از جدایی از کلودیا، مارادونا با ورونیکا ازدواج کرد و از این union پسری به نام دیگو فرناندو به دنیا آمد.

دیگو مارادونا و ورونیکا

کمی پس از تولد دیگو فرناندو، کلودیا در سال ۲۰۱۳ از مارادونا جدا شد و حضانت فرزندشان را به دست گرفت.

همسر سوم دیگو مارادونا 

 

سپس مارادونا با دختری جوان به نام روکیو اولیوا که بیش از ۲۵ سال از او کوچکتر بود، نامزد کرد. اما روکیو پس از مدتی از دیگو جدا شد و در ادامه علیه او در دادگاه شکایت کرد.

دیگو مارادونا و همسرش

 

مارادونا در کنار همسرش کلودیا ویافانیه (سمت چپ) و دخترانش دیده می‌شود. کلودیا ویافانی (متولد 22 ژانویه 1962) یک تاجر و تهیه‌کننده آرژانتینی است که به خاطر همسر بودن دیگو مارادونا و همچنین برنده شدن در اولین دوره MasterChef Celebrity Argentina شناخته می‌شود.

عکس دیگو مارادونا فوتبالیست

عکس دیگو مارادونا فوتبالیست

دیگو مارادونا و همسرانش

او در طول چندین دهه از روابط عاشقانه‌اش با شش زن مختلف، هشت فرزند به دنیا آورد.

دیگو مارادونا چند تا بچه داشت

در نهایت، مارادونا اعتراف کرد که شش فرزند دیگر نیز دارد. او در میانه دهه ۲۰۱۰ میلادی، پس از یک دعوای حقوقی با دو زنی که با آن‌ها روابط خارج از ازدواج داشت، تأیید کرد که دیه‌گو جونیور (۳۴ ساله) و خانا (۲۴ ساله) فرزندان او هستند.

فرزندان دیگو مارادونا

پس از درگذشت مارادونا، یکی از دخترانش به طور شوخی گفت که پدرش می‌تواند با فرزندانش که همواره به تعدادشان افزوده می‌شد، یک تیم فوتبال تشکیل دهد.

بچه های دیگو مارادونا

مارادونا سال‌ها بر این نکته تأکید کرد که تنها فرزندانش جیانا و دالما هستند که از ازدواجش با همسر سابقش، کلودیا ویافانیه، به دنیا آمده‌اند و فرزند دیگری ندارد. این دو پس از ۲۰ سال زندگی مشترک در سال ۲۰۰۳ از یکدیگر جدا شدند.

نام دختران دیگو مارادونا

  • دالما
  • جینینا
  • جانا

دالما مارادونا دیگو مارادونا

دالما مارادونا، بزرگ‌ترین دختر دیه‌گو مارادونا از ازدواج او با کلودیا ویلافانه است. او به همراه خواهرش جینینا، از شناخته‌شده‌ترین فرزندان مارادونا به شمار می‌روند و در رویدادهای ورزشی و اجتماعی مختلف شرکت می‌کنند.

مارادونا و جینینا مارادونا

جینینا مارادونا، دومین فرزند دیه‌گو مارادونا و کلودیا ویلافانه است. او نیز مانند خواهرش دالما، در عرصه عمومی فعال بوده و به عنوان یک چهره تلویزیونی و مدل شناخته می‌شود.

جانا مارادونا دیگو مارادونا

جانا مارادونا، دختر دیه‌گو مارادونا از رابطه‌اش با والریا سابالین، در کوبا به دنیا آمده و به ندرت در مکان‌های عمومی دیده می‌شود.

دیگو مارادونا و جانا مارادونا

جانا (سمت راست) سومین دختر مارادونا پس از دالما و جیانینا است.

پسران دیگو مارادونا

  • دیگو جونیور
  • دیگو فرناندو مارادونا

جونیور مارادونا دیگو مارادونا

جونیور، پسر مارادونا، نتیجه رابطه او با کریستینا سیناگری است. در سال 2016، مارادونا به‌طور رسمی تأیید کرد که جونیور فرزند اوست. جونیور نیز همچون پدرش، مدتی در تیم‌های جوانان ناپولی به بازی پرداخته است.

دیگو مارادونا دیگو فرناندو مارادونا

مادر دیگو فرناندو مارادونا، کوچکترین فرزند مارادونا، ورونیکا اوخدا نام دارد.

جملات برگزیده‌ دیگو مارادونا

  • مادرم فکر می‌کند من بهترین هستم. و من طوری تربیت شدم که همیشه آن‌ چه را که مادرم می‌گوید باور کنم. (از مصاحبه‌ها)
  • موفقیت افراد بابت سخت‌کوشی آن‌هاست. شانس ربطی به موفقیت ندارد. (از مصاحبه‌ها)
  • تماشای توپ و دویدن به دنبال آن، من را به شادترین انسان جهان تبدیل می‌کند. (از مصاحبه‌ها)

ثروت دیگو مارادونا

فهرستی بلند از املاک و مستغلات، حق تصویر با درآمدزایی بالا و یک تانک آبی و خاکی متعلق به بلاروس، تنها بخشی از دارایی‌های دیه‌گو مارادونا است که به ثبت رسیده‌اند.

این ستاره فوتبال آرژانتینی به تازگی در ۶۰ سالگی درگذشت و ارثیه‌ای پیچیده از خود به جا گذاشت که نشان‌دهنده زندگی شخصی گاه آشفته و پر از چالش‌های اوست. پس از فوت مارادونا، گمانه‌زنی‌های زیادی درباره ثروت او و وراثی که از آن بهره‌مند خواهند شد، مطرح شده است.

دیگو مارادونا صندوق دبی

پس از درگذشت دیگو مارادونا، وکلای خانواده او متوجه شدند که مارادونا در دبی دو گاوصندوق مرموز دارد. در واقع، هیچ‌کس از محتوای این گاوصندوق‌ها اطلاعی ندارد. دیگو تنها کسی بود که کدهای این گاوصندوق‌ها را در اختیار داشت و فقط او از آنچه درون آن‌ها پنهان کرده بود، آگاه بود.

گاوصندوق دیگو مارادونا 

 

در این گاوصندوق‌ها ممکن است سکه، ساعت و دلار وجود داشته باشد یا حتی خالی باشند. در واقع، او بیش از دو سال است که به این گاوصندوق‌ها که تحت مدیریت بانک‌های نگهداری اشیا قرار دارند، نزدیک نشده است.

مارادونا در صندوق امانات خود در آرژنتین مجموعه‌ای از ساعت‌ها و انگشتر معروف ۳۰۰ هزار دلاری‌اش را نگهداری می‌کرد که هنگام دریافت عنوان مدیرافتخاری باشگاه دینامو برست، به عنوان هدیه لوکس به او اهدا شد.

دارایی دیگو مارادونا

 

بر اساس یکی از برآوردها که به طور گسترده در رسانه‌های آرژانتینی مطرح شده، ارزش میراث دیگو مارادونا بین ۷۵ تا ۱۰۰ میلیون دلار تخمین زده می‌شود. این رقم توسط خولیو چیاپه‌تا، روزنامه‌نگار ورزشی آرژانتینی و نزدیک به مارادونا، در مقاله‌اش بدون ذکر منبع ذکر شده است.

به گفته وب‌سایت “سلبریتی نت ورث” که به بررسی دارایی‌های افراد مشهور می‌پردازد، ثروت خالص مارادونا در زمان فوتش حدود ۵۰۰ هزار دلار بوده است. این وب‌سایت اعلام کرده که این تخمین بر اساس “تحلیل‌های اقتصادی، مطالعات بازار و منابع داخلی” صورت گرفته است.

ارثیه دیگو مارادونا

بر اساس قوانین جاری، پیش‌بینی می‌شود که میراث دیگو مارادونا به‌طور برابر میان هشت فرزند شناخته‌شده‌اش تقسیم شود. اما نبود یک وصیت‌نامه رسمی، این فرایند را به مسئله‌ای پیچیده و بحث‌برانگیز تبدیل کرده است. روزنامه‌نگاران و کارشناسان حقوقی در آرژانتین بر این باورند که روند تقسیم دارایی‌های اسطوره فوتبال جهان به‌سادگی انجام نخواهد گرفت.

بنا به گفته‌ منابع حقوقی، در آینده‌ای نزدیک احتمال دارد یک نبرد طولانی‌مدت و پرحاشیه در دادگاه‌های آرژانتین شکل بگیرد؛ جایی که فرزندان قانونی و احتمالی مارادونا، وکلا، کارشناسان مالی و حتی کسانی که مدعی‌اند از نسل او هستند، درگیر فرآیندی پیچیده و پرچالش خواهند شد. در این میان، آزمایش‌های ژنتیکی (دی‌ان‌ای) نقش مهمی در تعیین هویت وارثان احتمالی ایفا خواهد کرد و این مسئله می‌تواند تعداد مدعیان را افزایش دهد و دعوی حقوقی را پیچیده‌تر سازد.

الیاس کی‌یر خوفه، وکیل شناخته‌شده آرژانتینی مستقر در بوئنوس آیرس، در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی اعلام کرد: «پیش‌بینی من این است که ماجرای تقسیم ارث مارادونا بسیار پرتنش، بی‌نظم و درهم‌ریخته خواهد بود. این پرونده به‌طور حتم زمان‌بر است و حل‌وفصل آن نیازمند صبر، بررسی دقیق حقوقی و طی شدن مراحل قانونی متعدد خواهد بود.»

وارثین دیگو مارادونا

پس از درگذشت دیگو مارادونا، اسطوره تکرارنشدنی فوتبال آرژانتین، ماجرای تقسیم میراث او به یکی از موضوعات جنجالی و پیچیده در فضای رسانه‌ای و حقوقی تبدیل شده است. از همان ابتدا، تعداد قابل‌توجهی از افراد خود را ذی‌حق در دارایی‌های این چهره افسانه‌ای معرفی کرده‌اند؛ ادعایی که موجب آغاز یک سلسله جدال‌های حقوقی شده است.

روزنامه بریتانیایی “سان” گزارش داده که مارادونا به‌طور رسمی دارای پنج فرزند شناخته‌شده است. با این حال، هفت فرد دیگر نیز ادعا کرده‌اند که از فرزندان بیولوژیکی او هستند. در کنار این افراد، چهار خواهر مارادونا نیز به‌عنوان وارثان بالقوه، خواهان سهم خود از ثروت برادرشان شده‌اند.

برآوردها نشان می‌دهد که دارایی‌های دون‌دیگو رقمی در حدود ۴۰ میلیون یورو را شامل می‌شود؛ ثروتی که در حساب‌های بانکی پراکنده در کشورهای آرژانتین، سوئیس و امارات متحده عربی نگهداری می‌شود.

یکی از منابع مطلع در گفتگو با نشریه سان اعلام کرده است: «آنچه در حال شکل‌گیری است، صرفاً یک رقابت برای کسب ارث نیست؛ بلکه نبردی بین‌المللی بر سر ثروت مارادوناست. بر اساس قوانین کشور آرژانتین، در شرایطی که وصیت‌نامه‌ای وجود نداشته باشد، تمامی وراث قانونی – حتی فرزندانی که شخص متوفی هرگز آن‌ها را ندیده یا به رسمیت نشناخته – از حقوق مساوی برای دستیابی به سهم خود از میراث برخوردار خواهند بود.»

خانه های دیگو مارادونا

اخبار مربوط به مالکیت دیگو مارادونا بر یک قصر سلطنتی در بلاروس به طور گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است.

با این حال، بر اساس اطلاعات معتبر، هیچ مدرک قابل اعتمادی مبنی بر اینکه مارادونا صاحب یک ساختمان مجلل در بلاروس باشد، وجود ندارد. این ادعا بیشتر به یک شایعه و خبر جعلی شباهت دارد که به سرعت در فضای مجازی گسترش یافته است.

دیگو مارادونا خانه بوئنوس آیرس

برخلاف تصوری که درباره زندگی یک ستاره بین‌المللی وجود دارد، آخرین محل اقامت مارادونا مکانی ساده و بدون تجملات بود. این خانه در یکی از مناطق آرام بوئنوس آیرس واقع شده و مارادونا در روزهای پایانی زندگی‌اش، دور از هیاهوی شهر، در آنجا به سر می‌برد.

ماشین های دیگو مارادونا

مارادونا در طول زندگی‌اش مجموعه‌ای متنوع از خودروها را گردآوری کرده بود. او به خودروهایی که دارای قدرت، سرعت و طراحی جذاب بودند، علاقه‌مند بود. از جمله مشهورترین خودروهای او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • پورشه ۹۲۴
  • فیات ۱۲۸
  • فراری تستاروساپ
  • بی‌ام‌و i8
  • بی‌ام‌و M4
  • شورلت کامارو RS
  • کامیون اسکانیا ۱۱۳H

یکی از جالب‌ترین خودروهای کلکسیون مارادونا، یک کامیون اسکانیا 113H با رنگ آبی منحصر به فرد بود که توجه بسیاری از رسانه‌ها را به خود جلب کرده بود. این کامیون نمایانگر علاقه مارادونا به وسایل نقلیه بزرگ و قدرتمند بود.

دیگو مارادونا کامیون اسکانیا ۱۱۳H

مارادونا در سال ۲۰۱۸، در سفرش به بلاروس، سوار بر یک خودروی آبی‌خاکی شد که به او هدیه داده شده بود.

دیگو مارادونا کوکائین

مارادونا نه تنها به خاطر درخشش خود در زمین فوتبال، بلکه به عنوان یک شخصیت جنجالی نیز شناخته می‌شود. متأسفانه، او در دهه ۱۹۸۰ و در حین بازی در اسپانیا به اعتیاد به کوکائین دچار شد و پس از مثبت شدن تستش در سال ۱۹۹۱، به مدت پانزده ماه تعلیق شد.

عکس دیگو مارادونا و همسرش

عکس دیگو مارادونا و همسرش

دیگو مارادونا سلطان کوکایین

مارادونا دوران افول خود را در زادگاهش سپری کرد. با افزایش تعداد آسیب‌دیدگی‌ها و سال‌های سخت زندگی، توانایی‌های جسمانی‌اش کاهش یافت. او اعلام کرد که در آستانه روز تولدش در سال ۱۹۹۷ قصد دارد از دنیای فوتبال کناره‌گیری کند.

اعتیاد دیگو مارادونا

مارادونا به اندازه‌ای که به فوتبال عشق می‌ورزید، در یک مقطع زمانی به کوکائین نیز وابسته شد. از آنجا که در زندگی نمی‌توان به دو چیز به یک اندازه محبت کرد، او نیز بهای اعتیادش به کوکائین را پرداخت و به همین دلیل دو بار از فوتبال محروم شد.

دیگو مارادونا و اعتیاد

بیست سال اعتیاد به کوکائین زمان کوتاهی نیست و شامل زیباترین لحظات جوانی یک فرد می‌شود. او در سال ۱۹۸۲، در سن ۲۲ سالگی، برای نخستین بار به مصرف کوکائین روی آورد.

دیگو مارادونا تیمارستان

علاقه‌اش به کوکائین به حدی افزایش یافت که به کما رفت و درخواست‌های مکرر دختر چهار ساله‌اش برای ترک این ماده، تأثیر زیادی بر او گذاشت. او برای ترک دائمی کوکائین حتی به یک مرکز درمانی روانی مراجعه کرد.

دیگو مارادونا تبلیغ نوشابه برزیلی

در سال 2006، یک تبلیغ تلویزیونی برای نوشابه برزیلی Guaraná Antarctica، مارادونا را به عنوان یکی از اعضای تیم ملی برزیل به تصویر کشید. در این تبلیغ، او پیراهن زرد بر تن داشت و همراه با بازیکنان معروف برزیلی، رونالدو و کاکا، سرود ملی برزیل را می‌خواند.

اما بعداً در ادامه تبلیغ، او از خواب بیدار می‌شود و متوجه می‌شود که این تنها یک کابوس ناشی از مصرف بیش از حد نوشیدنی بوده است. این موضوع پس از انتشار تبلیغ، جنجال‌هایی را در رسانه‌های آرژانتینی به وجود آورد.

تست مواد مخدر دیگو مارادونا

مارادونا همچنین به طور جداگانه اعلام کرد که با فیفا توافق کرده است تا این موضوع نادیده گرفته شود و به او اجازه داده شود قبل از مسابقه از این دارو برای کاهش وزن استفاده کند و بتواند در بازی شرکت کند. نتیجه ناموفق تست مواد مخدر او در جام جهانی 1994، پایان دوران بین‌المللی‌اش را رقم زد که 17 سال به طول انجامید و در این مدت 34 گل از 91 بازی به ثمر رساند.

دیگو مارادونا کوکاکولا

در سال 1982، مارادونا به یکی از بزرگ‌ترین ستاره‌های ورزشی جهان تبدیل شد و با برندهای معروفی همچون پوما و کوکاکولا قرارداد همکاری داشت. او سالانه بیش از 1.5 میلیون دلار بیشتر از حقوق باشگاهی‌اش درآمد کسب می‌کرد.

دیگو مارادونا پوما

در سال 1982، او در یک تبلیغ جام جهانی برای کوکاکولا و همچنین یک تبلیغ ژاپنی برای پوما حضور یافت. در سال 1984، درآمد او در ناپولی به 7 میلیون دلار در سال رسید که شامل حمایت مالی 5 میلیون دلاری از هیتاچی بود.

دیگو مارادونا لویی ویتون

در سال 2010، او در یک تبلیغ برای خانه مد فرانسوی لویی ویتون شرکت کرد و در حین بازی فوتبال روی میز با دیگر برندگان جام جهانی، پله و زین الدین زیدان، سرگرم شد.

دیگو مارادونا مافیا

از لحظه‌ای که دیگو به ناپل وارد شد، خطر او را در بر گرفت. مافیای قدرتمند سیسیل به سرعت با استفاده از روش‌های مختلف به او نزدیک شد.

ماجرای مارادونا و مافیای ایتالیا

برای جذب مارادونا، دو عامل اساسی وجود داشت: یکی مصرف کوکائین و دیگری فراهم کردن شرایط برای روابط جنسی آزاد.

دیگو مارادونا ارتباط با مافیا

مارادونا که در آرژانتین به عنوان یک پسربچه فقیر شناخته می‌شد، به سرعت تحت تأثیر هدایای گران‌قیمت مافیای ناپل قرار گرفت. او به ارتباط با بزرگ‌ترین چهره‌های مافیای سیسیل دست یافت و هدایا و کادوهای لوکسی دریافت کرد. اما زمانی که دیگو با مشکلاتی روبرو شد، مافیا دیگر از او حمایت نکرد و به او خیانت کرد.

زندگی ورزشی دیگو مارادونا

در سن 18 سالگی، مارادونا در مسابقات قهرمانی جوانان جهان 1979 که در ژاپن برگزار شد، به میدان رفت و به عنوان ستاره این رقابت‌ها شناخته شد. او در پیروزی 3-1 آرژانتین مقابل اتحاد جماهیر شوروی نقش بسزایی ایفا کرد و در مجموع در شش بازی، شش گل به ثمر رساند.

لقب دیگو مارادونا

هواداران دیگو مارادونا، اسطوره فراموش‌نشدنی فوتبال جهان، همواره عشق و احترام خود را با اطلاق لقب‌هایی خاص و محبت‌آمیز به او ابراز می‌کردند. یکی از شناخته‌شده‌ترین این القاب، «دیوس» بود؛ واژه‌ای در زبان اسپانیایی که به معنای «خدا» است و نشان از جایگاه اسطوره‌ای و پرستش‌گونه‌ای داشت که مارادونا در دل میلیون‌ها نفر در سراسر جهان به‌ویژه در آرژانتین پیدا کرده بود.

سخن معروف دیگو مارادونا

مارادونا در یکی از صمیمی‌ترین و عمیق‌ترین جملاتش چنین گفت: «اگر روزی بمیرم، آرزو دارم بار دیگر متولد شوم و باز هم راهی زمین فوتبال شوم. می‌خواهم دوباره همان دیگو آرماندو مارادونا باشم؛ با تمام فراز و نشیب‌ها، با تمام شادی‌ها و اشتباهاتش. زیرا فوتبال برای من همه‌چیز بود و من بدون آن، هیچ‌چیز نیستم.»

بدنامی دیگو مارادونا

مارادونا در کنار نبوغ فوتبالی‌اش، به‌دلیل سبک زندگی پرآسیب و افراطی خارج از زمین نیز شناخته می‌شد. رژیم غذایی ناسالم، مصرف مواد مخدر، سوءاستفاده از الکل، مشکلات متابولیکی، داروهای تجویزی، دوره‌های بی‌تحرکی و کاهش وزن شدید، همگی بر سلامت او تأثیر منفی گذاشتند. این بی‌انضباطی‌ها و مشکلات شخصی، به باور برخی، عملکرد حرفه‌ای او را در سال‌های پایانی بازی‌اش تحت‌الشعاع قرار داد و باعث کاهش دوام دوران ورزشی‌اش شد.

عکس همسر دیگو مارادونا

عکس همسر دیگو مارادونا

اسطوره دیگو مارادونا 

زمانی که مارادونا از فوتبال حرفه‌ای کناره‌گیری کرد، این تصمیم برای آرژانتین چیزی فراتر از یک خداحافظی ورزشی بود؛ ضربه‌ای روحی برای ملتی که او را اسطوره‌ای ملی می‌دانست. مارادونا صرفاً یک فوتبالیست نبود، بلکه نماد امید برای کشوری بود که سال‌ها درگیر دیکتاتوری‌های نظامی و سرخوردگی‌های اجتماعی بود. او برای مردم آرژانتین نقش یک قهرمان نجات‌بخش را ایفا کرد؛ کسی که با استعداد و شور بی‌نظیرش، به آنها راهی برای رهایی از ناامیدی جمعی نشان داد. از همین رو، بسیاری او را نه تنها به‌عنوان یک ستاره، بلکه به‌سان چهره‌ای مقدس و الهی ستایش می‌کنند.

دیگو مارادونای اسطوره

از سال ۱۹۸۶ به بعد، نام مارادونا به چنان شهرتی جهانی دست یافت که حتی در دورافتاده‌ترین نقاط دنیا نیز شناخته‌شده بود. گل معروف “دست خدا” مقابل انگلیس، به یکی از نمادهای فراموش‌نشدنی فوتبال تبدیل شد؛ تا جایی که حتی گروه‌هایی مانند ارتش تارتان، نسخه‌ای از ترانه “Hokey Cokey” را به افتخار آن لحظه تاریخی می‌خواندند. در خود آرژانتین نیز، مارادونا فراتر از یک قهرمان ورزشی بود؛ مردم اغلب از او با واژگانی یاد می‌کردند که مختص اسطوره‌ها و شخصیت‌های افسانه‌ای است.

بت دیگو مارادونا 

در فیلم آرژانتینی «پسر عروس» (El hijo de la novia)، شخصیتی که خود را به شکل یک کشیش کاتولیک درمی‌آورد، به یکی از مشتریان بار می‌گوید: «او را به مقام بت رساندند و سپس به صلیب کشیدند.» زمانی که یکی از دوستانش از او به خاطر افراط در این شوخی انتقاد می‌کند، کشیش جعلی پاسخ می‌دهد: «اما من درباره مارادونا صحبت می‌کردم.» این اشاره به فیلم دیگری با نام «El camino de San Diego» است، که مارادونا در آن تنها در تصاویر آرشیوی ظاهر می‌شود.

مرگ دیگو مارادونا

دیگو مارادونا در تاریخ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰، در حالی که خواب بود، بر اثر سکته قلبی جان خود را از دست داد. این اتفاق تنها دو هفته پس از بستری شدن او در بیمارستان به دلیل وجود لخته خون در مغز و انجام عمل جراحی رخ داد؛ عملی که پس از آن با وضعیت بهتری ترخیص شده بود.

علت مرگ دیگو مارادونا

در ماه مه سال ۲۰۲۱، هفت پزشک متخصص به دلیل مرگ دیگو مارادونا به اتهام قصور در انجام وظایف پزشکی خود متهم شدند. در صورت اثبات این اتهامات، آن‌ها ممکن است به حبس از هشت تا ۲۵ سال محکوم شوند. در تاریخ ۲۵ ژوئن، آگوستینا کوساچوف، روانپزشک معالج مارادونا، توسط دفتر دادستانی سان ایسیدرو احضار شد و تحت بازجویی رسمی قرار گرفت. در این جلسه، او موافقت کرد که به بیش از صد سؤال مربوط به نحوه درمان پزشکی مارادونا در آن حوزه پاسخ دهد.

ایست قلبی دیگو مارادونا

پس از برگزاری مراسم تشییع باشکوه و حضور گسترده مردم، دیگو مارادونا در قبرستانی واقع در بوئنوس آیرس، در کنار آرامگاه والدینش، به خاک سپرده شد.

قتل دیگو مارادونا

پس از گذشت هفت ساعت بازجویی، وادیم میشانچوک، وکیل آگوستینا کوساچوف، در مقابل رسانه‌ها حاضر شد و به طور قاطع انکار کرد که داروهای تجویزی موکلش توانسته باشند وضعیت قلبی مارادونا را وخیم‌تر کنند. او همچنین هرگونه مسئولیتی از سوی کوساچوف در قبال مرگ اسطوره فوتبال را رد کرد.

قصور پزشکی دیگو مارادونا

در تاریخ ۲۸ ژوئن، وکیلی که به عنوان شاکی در پرونده مرگ مارادونا حضور داشت، درخواست صدور چندین حکم بازداشت علیه آگوستینا کوساچوف، پزشک شخصی لئوپولدو لوکه، روانشناس کارلوس دیاز و دکتر نانسی فورلینی را به دلیل سهل‌انگاری مستقیم در مرگ اسطوره فوتبال ارائه داد.

اما در ۱ ژوئیه، دادستان‌های پرونده با استناد به این که این درخواست حکم بازداشت را نوعی مانور رسانه‌ای (“incursión mediatica”) می‌دانند، از صدور آن خودداری کردند. این اقدام همزمان با بازجویی از پزشک شخصی لوکه صورت گرفت و به گفته دادستان‌ها هدف آن تاثیرگذاری بر روند قضایی بود.

سرانجام در ژوئن ۲۰۲۲، قاضی پرونده حکم داد که هشت نفر از کادر پزشکی مرتبط با درمان مارادونا باید به اتهام قصور جنایی و قتل محاکمه شوند.

قصور پزشکی در مرگ دیگو مارادونا

در تاریخ ۱۸ آوریل ۲۰۲۳، دادگاه استیناف و ضمانت‌های سان ایسیدرو حکم صادره در ژوئن ۲۰۲۲ را تأیید کرد که براساس آن، هشت نفر از کادر پزشکی، از جمله پزشک شخصی لئوپولدو لوکه و روان‌پزشک آگوستینا کوساچوف، باید به اتهام «قتل ساده با سوء نیت قبلی» محاکمه شوند.

در صورت اثبات جرم، متهمان با مجازات زندان بین هشت تا ۲۵ سال روبه‌رو خواهند بود.سپس در سپتامبر ۲۰۲۴، دادگاه جنایی سان ایسیدرو تاریخ آغاز محاکمه لوکه، کوساچوف و سایر اعضای کادر پزشکی را برای ۱۱ مارس ۲۰۲۵ تعیین کرد.

 درگذشت دیگو مارادونا

دیگو مارادونا، اسطوره فوتبال آرژانتین و جهان که در سن ۶۰ سالگی دار فانی را وداع گفت، وصیت‌نامه‌ای رسمی دارد که بخش‌هایی از آن توسط نشریه «اینفوبائه» منتشر شده است.

در این وصیت‌نامه، مارادونا به روشنی اعلام کرده است: «من، دیگو مارادونا، در حالی که از سلامت جسمانی و ذهنی برخوردارم، می‌خواهم جسدم پس از مرگ مومیایی شود. من مجسمه‌ای نمی‌خواهم و علاقه‌ای به آنها ندارم، زیرا بیشتر مجسمه‌هایی که از افراد ساخته شده‌اند، هیچ شباهتی به خودشان ندارند.»

اما نکته جالب اینجاست که برخلاف خواسته او، جسد مارادونا دفن شد و هیچ‌گاه مومیایی نشد.

جسد دیگو مارادونا

خبرگزاری «رویترز» اعلام کرد که علت اصلی اختلافات بر سر میراث دیگو مارادونا، تأیید پدری او برای برخی از وراثش است. اگرچه وکیل مارادونا قصد داشت بر اساس وصیت‌نامه او عمل کند، اما دادستانی آرژانتین مانع این کار شد. علاوه بر پنج فرزند رسمی مارادونا، شش نفر دیگر نیز در تلاشند تا هویت خود را به‌عنوان فرزندان این اسطوره فوتبال اثبات کنند. طبق قوانین آرژانتین، حتی در صورت تایید این ادعاها، این افراد حق دریافت سهمی از ارث را خواهند داشت.

جسد دیگو مارادونا در کاخ ریاست جمهوری

پس از آنکه تابوت دیگو مارادونا برای چند ساعت در کاخ ریاست جمهوری آرژانتین به نمایش گذاشته شد تا مردم آخرین وداع را با این اسطوره فوتبال انجام دهند، جسد او به خاک سپرده شد. این مراسم تدفین در آرامستان «بِیا ویستا» واقع در حومه بوینس‌آیرس و به صورت کاملاً خصوصی برگزار شد. مارادونا در کنار خانواده‌اش و نزدیک به آرامگاه والدینش، دالما و دیگو، به خاک سپرده شد.

یادبود دیگو مارادونا

در بیانیه‌ای که در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد، اتحادیه فوتبال آرژانتین «عمیق‌ترین اندوه خود را به‌خاطر درگذشت اسطوره‌مان» ابراز کرد و افزود: «تو همیشه در قلب ما باقی خواهی ماند.»

احترام یوفا به مرگ دیگو مارادونا

رئیس‌جمهور آلبرتو فرناندز سه روز عزای ملی اعلام کرد. همچنین اتحادیه فوتبال اروپا (یوفا) و کنفدراسیون فوتبال آمریکای جنوبی (CONMEBOL) اعلام کردند که پیش از شروع هر بازی در لیگ قهرمانان اروپا، لیگ اروپا، کوپا لیبرتادورس و کوپا سودامریکانا یک لحظه سکوت برگزار خواهد شد.

بازی تیم بوکا جونیورز نیز به احترام مارادونا به تعویق افتاد.سایر کنفدراسیون‌های فوتبال در سراسر جهان نیز این اقدام را دنبال کردند و در همه مسابقات یک دقیقه سکوت برگزار شد که این روند با بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا آغاز شد.علاوه بر یک دقیقه سکوت در سری آ ایتالیا، تصویری از مارادونا در دقیقه دهم بازی روی صفحه نمایش استادیوم به نمایش درآمد.

تغییر نام مدرسه به یاد دیگو مارادونا 

در ۲۷ نوامبر ۲۰۲۰، مدرسه ورزش آدیتیا در باراسات، کلکته، هند، استادیوم کریکت خود را به نام مارادونا نامگذاری کرد. سه سال پیش از آن، مارادونا در همان استادیوم یک کارگاه آموزشی با حضور ۱۰۰ کودک برگزار کرده بود و همچنین یک مسابقه خیریه را همراه با کاپیتان سابق تیم ملی کریکت هند، سوراو گانگولی، در این مکان برگزار کرده بود.

فدراسیون فوتبال آرژانتین (AFA) اعلام کرد که کوپا د لا لیگا حرفه‌ای ۲۰۲۰، که نخستین فصل این رقابت‌ها بود، به «کوپا دیگو آرماندو مارادونا» تغییر نام خواهد داد. همچنین در ۲۸ نوامبر، جام اصلی فدراسیون فوتبال پاکستان، جام چالش ملی PFF، به یاد مارادونا و همراه با تقدیر از ولی محمد برگزار شد.

پیراهن مشکی با نام مارادونا

در ۲۸ نوامبر، در یک مسابقه آزمایشی اتحادیه راگبی بین آرژانتین و نیوزیلند، هنگامی که تیم نیوزیلند برای اجرای هاکا آماده می‌شد، کاپیتان آنها، سم کین، پیراهن مشکی با نام مارادونا و شماره ۱۰ را به احترام او به نمایش گذاشت.روز بعد، در ۲۹ نوامبر، لیونل مسی، هموطن مارادونا، در پیروزی خانگی ۴-۰ بارسلونا مقابل اوساسونا در لالیگا گلزنی کرد و گلش را با نشان دادن پیراهن نیوولز اولد بویز، تیمی که مارادونا در آن بازی کرده بود، به او تقدیم کرد و سپس به آسمان اشاره نمود.در ۳۰ نوامبر، پس از گلزنی بوکا جونیورز مقابل نیوولز اولد بویز در ورزشگاه La Bombonera، بازیکنان این باشگاه با قرار دادن پیراهن مارادونا روبروی سوئیت خصوصی او که دخترش دالما در آن حضور داشت، ادای احترام کردند.

دالما مرگ دیگو مارادونا 

دالما، دختر دیگو مارادونا، پس از فوت پدرش متنی سرشار از احساس را خطاب به او منتشر کرد. او در صفحه شخصی خود نوشت:«همیشه از مرگ می‌ترسیدم، اما امروز دیگر نه… چون می‌دانم آن لحظه، وقتی برسد، تو را خواهم دید و در آغوش خواهم گرفت. دلم برایت تنگ شده است.

اینجا را تحمل می‌کنم، اما بدون آن تکه‌ای از قلبم که دیروز با خود بردی.همانطور که همیشه از من خواسته بودی، می‌خواهم از گل‌های مورد علاقه‌ات مراقبت کنم، چون تو همیشه مسئولیت‌های غیرممکنی به من می‌سپردی. می‌خواهم زندگی را دوست داشته باشم و از تو دفاع کنم. برای روزهای مشترکی که با تو داشتم، ممنونم.من ویران شده‌ام، اما به جلو خواهم رفت و آنجا منتظرم باش.

ما دوباره یکدیگر را خواهیم دید و دوباره با هم فریاد خواهیم زد… البته تو همیشه زیبا می‌خواندی و من فقط جیغ می‌کشیدم. دوستت دارم، پدر. و اگر نوه‌ات بخواهد تماس تصویری برقرار کند، من از درون خواهم مرد، اما مطمئن باش به او می‌گویم تو دقیقا چه کسی بودی و همیشه خواهی بود. دوست داشتن تو هیچ‌وقت طولانی نشد…»

عکس زن دیگو مارادونا

عکس زن دیگو مارادونا

رونالدو مرگ دیگو مارادونا 

کریستیانو رونالدو، ستاره فوتبال پرتغال، با انتشار عکسی از خود و مارادونا در اینستاگرامش نوشت:«امروز من با دوستی خداحافظی می‌کنم و دنیا یک نابغه جاودانه را از دست می‌دهد. یکی از بهترین‌ها، جادوگری بی‌نظیر. او خیلی زود رفت، اما میراثی بی‌پایان و خلأیی به جا گذاشت که هیچ‌گاه پر نخواهد شد. آرام باش رفیق. هرگز فراموش نخواهی شد.»

مرگ دیگو مارادونا مسی

لیونل مسی، که بسیاری او را رفیق نزدیک مارادونا می‌دانند، با انتشار متنی در اینستاگرام به درگذشت او واکنش نشان داد. مسی نوشت:«امروز روزی بسیار غم‌انگیز برای همه آرژانتینی‌ها و دنیای فوتبال است. دیگو این دنیای فانی را ترک کرد، اما همچنان با ماست، چون جاودانه است. تسلیت من به همه اعضای خانواده و دوستانش. در آرامش بخواب، دیگو.»

مرگ دیگو مارادونا علی کریمی

در بین بازیکنان فوتبال ایران، علی کریمی با لقب «مارادونای آسیا» شناخته می‌شود. او نیز با انتشار پستی در اینستاگرام، نسبت به خبر درگذشت دیگو آرماندو مارادونا واکنش نشان داد.

مرگ دیگو مارادونا پاپ فرانسیس

پاپ فرانسیس در گفت‌وگو با روزنامه ایتالیایی «گاتزتا دلو اسپورت» درباره دیگو مارادونا، اسطوره فوتبال آرژانتین که اخیراً در سن ۶۰ سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشت، اظهار داشت: «در سال ۲۰۱۴ و در جریان بازی صلح، دیگو مارادونا را ملاقات کردم. با کمال میل به یاد می‌آورم همه آنچه دیگو برای اسکولاس آکیورنتس، بنیادی که از نیازمندان سراسر جهان حمایت می‌کند، انجام داد. مارادونا در زمین بازی شاعر بود؛ قهرمانی که به میلیون‌ها نفر در آرژانتین و ناپولی شادی بخشید. او همچنین مردی بسیار مهربان و لطیف بود.»

مرگ دیگو مارادونا بارسلونا

اکانت رسمی توییتر بارسلونا با به اشتراک گذاشتن عکسی از دیگو مارادونا، این پیام را منتشر کرد:«ممنونیم برای همه چیز، دیگو.»

مرگ دیگو مارادونا ناپولی

باشگاه ناپولی، که در دوران حضور مارادونا موفقیت‌های فراوانی کسب کرد، با انتشار عکسی از این اسطوره فوتبال نوشت: «خداحافظ دیگو؛ برای همیشه در یادها خواهی ماند.»

استادیوم سن پائولو و مرگ دیگو مارادونا

در ناپل، استادیوم سن پائولو که در تاریخ ۴ دسامبر ۲۰۲۰ به‌طور رسمی به نام استادیوم دیگو آرماندو مارادونا تغییر نام یافت، در شب به افتخار این اسطوره روشن شد. هزاران هوادار در بیرون استادیوم گرد هم آمدند و با نقاشی‌های دیواری و تصاویر مختلف به یاد و احترام مارادونا ادای احترام کردند.

مرگ دیگو مارادونا 10

یک روز پس از درگذشت مارادونا و قبل از بازی ناپولی در لیگ اروپا مقابل ریژکا، تمامی بازیکنان ناپولی پیراهن‌هایی به تن کردند که روی پشت آن‌ها نوشته شده بود: «مارادونا ۱۰»، و سپس یک دقیقه سکوت برگزار شد. چهره‌های برجسته ورزشی از تمام قاره‌ها در سراسر جهان نیز به این اسطوره فوتبال ادای احترام کردند. علاوه بر آن، افراد مشهور و ورزشکاران سایر رشته‌ها نیز در کنار جامعه فوتبال، یاد و خاطره مارادونا را گرامی داشتند.

زندگی فوتبالی دیگو مارادونا

مارادونا در سطح ملی، ۹۱ بار برای تیم ملی آرژانتین به میدان رفت و موفق به زدن ۳۴ گل شد. او در چهار دوره جام جهانی فوتبال شرکت کرد. در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی ۱۹۸۶ در مکزیک، مارادونا با زدن هر دو گل پیروزی آرژانتین (۲–۱) مقابل انگلستان، که یکی از مدعیان قهرمانی بود، نقش کلیدی ایفا کرد. این عملکرد درخشان او باعث شد تا آرژانتین در نیمه نهایی و فینال نیز با پیروزی برابر بلژیک و آلمان غربی قهرمان شود.

گل اول مارادونا در این بازی که به‌طور زیرکانه با دست به ثمر رسید، به نام «گل دست خدا» شناخته می‌شود. پس از این گل و آغاز دوباره بازی، او با دریبل زدن چهار بازیکن انگلیس و دروازه‌بان آن‌ها، مسافتی ۶۰ متری را طی کرد و گل دوم تیمش را به ثمر رساند که بسیاری آن را بهترین گل تاریخ فوتبال می‌دانند. در سال ۲۰۰۲، این گل در نظرسنجی فیفا به‌عنوان «گل قرن» انتخاب شد.

زندگی حرفه ای دیگو مارادونا

مارادونا در سن هشت سالگی، با انجام حرکات نمایشی با توپ فوتبال در مکان‌های عمومی، تلاش می‌کرد تا بخشی از هزینه‌های خانواده‌اش را تأمین کند.

او در دوران جوانی با درخشش در تیم بوکا جونیورز شروع کرد و سپس به بارسلونای اسپانیا پیوست، جایی که با این تیم موفق به کسب عنوان قهرمانی جام حذفی اسپانیا شد.

سبک بازی دیگو مارادونا

اگرچه او به خاطر علاقه‌اش به دویدن‌های انفرادی با توپ شناخته می‌شد، اما همچنین به عنوان یک استراتژیست و بازیکن تیمی باهوش شناخته می‌شد که دارای آگاهی فضایی بالایی بود و مهارت‌های تکنیکی فوق‌العاده‌ای با توپ داشت.

او در فضاهای محدود عملکرد خوبی داشت و به راحتی می‌توانست با جذب مدافعان، یا برای خروج سریع از شلوغی (مانند گل دومش مقابل انگلیس در سال 1986) یا برای پاس دادن به یک هم‌تیمی آزاد، از موقعیت‌های دشوار خارج شود.

فوتبالیست دیگو مارادونا

او با پیراهن شماره 16 به میدان رفت و به جوان‌ترین بازیکن تاریخ لیگ برتر آرژانتین تبدیل شد. چند دقیقه پس از آغاز اولین بازی‌اش، مارادونا توپ را به پای خوان دومینگو کابررا زد، که به نمادی از استعداد او تبدیل شد.

دیگو مارادونا فیفا 2025

در 20 اکتبر 1976، مارادونا نخستین بازی حرفه‌ای‌اش را برای آرژانتینوس جونیورز انجام داد، که تنها 10 روز قبل از رسیدن به 16 سالگی‌اش بود و این بازی مقابل تالرس د کوردوبا برگزار شد.

دیگو مارادونا مصدومیت

لحظه‌ای که آندونی گویکوتشیا، مدافع اتلتیک بیلبائو، در تاریخ 24 سپتامبر 1983 به دیگو مارادونا آسیب رساند.

دیگو مارادونا شکستگی پا

مارادونا در بارسلونا دوران دشواری را تجربه کرد که ناشی از بیماری‌ها، مصدومیت‌ها و حوادث جنجالی در زمین بود.

او ابتدا به هپاتیت مبتلا شد و سپس در سپتامبر 1983، در یک بازی لالیگا در نیوکمپ، به دلیل تکل بی‌ملاحظه آندونی گوئیکوتشیا، بازیکن اتلتیک بیلبائو که به “قصاب بیلبائو” معروف بود، مچ پایش شکست. این حادثه تهدیدی جدی برای زندگی مارادونا به شمار می‌رفت، اما پس از آن، امیدهایی برای درمان و بازپروری او وجود داشت.

دیگو مارادونا چپ پا

مارادونا معمولاً چپ‌پا بود و بیشتر از پای چپ خود استفاده می‌کرد، حتی زمانی که پای راستش برای کنترل توپ مناسب‌تر بود. اولین گل او در نیمه‌نهایی جام جهانی 1986 مقابل بلژیک، نمونه‌ای از این موضوع است.

او برای دریافت پاس به سمت کانال راست داخلی حرکت کرد، اما اجازه داد توپ به پای چپش بیفتد و این نیاز به مهارت فنی بیشتری داشت.

در بازی قبلی‌اش مقابل چند بازیکن انگلیسی برای به ثمر رساندن “گل قرن”، او حتی یک بار هم از پای راستش استفاده نکرد، با وجود اینکه تمام حرکت را در سمت راست زمین انجام داد.

در تساوی دور دوم جام جهانی 1990 مقابل برزیل، او از پای راستش برای ساخت گل پیروزی کلودیو کانیگیا بهره برد، زیرا دو مدافع برزیلی او را به موقعیتی سوق دادند که استفاده از پای چپش کمتر عملی بود.

شخصیت حیله گر دیگو مارادونا

مارادونا به خاطر شخصیت زیرک و حیله‌گرش شناخته شده بود. برخی از منتقدان، گل جنجالی “دست خدا” او در جام جهانی 1986 را به عنوان یک ترفند هوشمندانه ارزیابی می‌کنند. گلن هادل، یکی از بازیکنان حریف، اعتراف کرده است که مارادونا این گل را با تکان دادن سرش در حین لمس توپ با دست، به خوبی پنهان کرده است.

پست دیگو مارادونا

دیگو مارادونا پست : هافبک میانی – هافبک مهاجم 

دیگو مارادونا هافبک مهاجم

مارادونا در 27 فوریه 1977، تنها چهار ماه پس از نخستین بازی حرفه‌ای‌اش برای آرژانتینوس جونیورز، در سن 16 سالگی اولین بازی ملی خود را مقابل مجارستان انجام داد. او به دلیل احساس مربی‌اش، سزار لوئیس منوتی، مبنی بر اینکه در سن 17 سالگی هنوز خیلی جوان است، از تیم آرژانتین برای جام جهانی 1978 کنار گذاشته شد.

اما در 3 نوامبر 1978، تنها چند روز پس از رسیدن به 18 سالگی، مارادونا در یک بازی دوستانه برای تیم زیر 20 سال آرژانتین مقابل نیویورک کاسموس به رهبری فرانتس بکن باوئر به میدان رفت و دو گل در پیروزی 2-1 به ثمر رساند.

دیگو مارادونا کاپیتان تیم ملی

لحظه‌ای که مارادونا توپ را با دست از کنار بازوی دراز پیتر شیلتون، که به “دست خدا” شهرت دارد، عبور می‌دهد.

دیگو مارادونا کاپیتان 1986

مارادونا، کاپیتان تیم ملی آرژانتین، در جام جهانی 1986 که در مکزیک برگزار شد، به قهرمانی رسید و در فینال مقابل آلمان غربی در مکزیکو سیتی پیروز شد. در طول این مسابقات، او توانایی‌های خود را به نمایش گذاشت و به عنوان پویاترین بازیکن شناخته شد. مارادونا در هر دقیقه از بازی‌های آرژانتین حضور داشت و موفق به زدن پنج گل و ارائه پنج پاس گل شد.

دیگو مارادونا در تیم ملی

در اوج تنش‌های این مسابقات، دو تیم آرژانتین و انگلستان در مرحله یک چهارم نهایی به مصاف یکدیگر رفتند. جنگ فالکلند در عرصه ورزشی به نمایش درآمد. مارادونا با زدن دو گل تاریخی، پیروزی آرژانتین را رقم زد.

دیگو مارادونا تیم ملی

نخستین گل مسابقه را مارادونا در آغاز نیمه دوم با دست به ثمر رساند. چند دقیقه بعد، او در میانه میدان توپ را در اختیار گرفت و با دریبل زدن به هفت بازیکن انگلیسی، آن را به دروازه پیتر شیلتون، دروازه‌بان انگلستان، رساند.

اولین گل دیگو مارادونا

مارادونا در تاریخ 14 نوامبر 1976، تنها دو هفته پس از رسیدن به 16 سالگی، نخستین گل حرفه‌ای خود را در برابر تیم مارپلاتنسه سن لورنزو به ثمر رساند و در همان مسابقه یک گل دیگر نیز زد. او در آن فصل 11 بازی انجام داد که دو گل او در اولین بازی، تنها گل‌هایش در آن فصل بودند.

دیگو مارادونا بهترین گل تاریخ

در سال 2002، راسل توماس از گاردین، گل دوم مارادونا در بازی مقابل انگلیس در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی 1986 را به عنوان “مسلماً بهترین گل فردی تاریخ فوتبال” معرفی کرد. در مقاله‌ای که در سال 2018 برای Sportsnet نوشت، او افزود: “هیچ بازیکنی، حتی پل در سال 1958 یا پائولو روسی در سال 1982، مانند مارادونا در مکزیک بر یک مسابقه تسلط نداشت.”

او همچنین درباره عملکرد مارادونا گفت: این هنرمند درخشان آرژانتینی به تنهایی دومین جام جهانی را برای کشورش به ارمغان آورد. در مورد دو گل به یاد ماندنی‌اش مقابل انگلیس در مرحله یک چهارم نهایی، او بیان کرد: “بله، این دست مارادونا بود و نه دست خدا که گل اول را به ثمر رساند. این یک هنر ناب بود.”

دیگو مارادونا گل قرن

این گل در یک نظرسنجی آنلاین که در سال 2002 توسط فیفا برگزار شد، به عنوان “گل قرن” شناخته شد. همچنین، در نظرسنجی دیگری که در همان سال توسط کانال 4 بریتانیا انجام شد، این عملکرد در رتبه ششم فهرست 100 لحظه برتر ورزشی قرار گرفت.

گل قرن دیگو مارادونا

مارادونا در دیدار نیمه‌نهایی مقابل بلژیک در ورزشگاه آزتکا، با به ثمر رساندن دو گل دیگر، از جمله یک دریبل فوق‌العاده برای گل دوم، ادامه درخشش خود را نشان داد.

در بازی نهایی، تیم آلمان غربی تلاش کرد تا او را با دو بازیکن مهار کند، اما در دقیقه 84، مارادونا با وجود این فشار، از لوتار ماتئوس، بازیکن آلمان غربی، فاصله گرفت و پاس نهایی را به خورخه بوروچاگا داد تا گل پیروزی را به ثمر برساند. آرژانتین با نتیجه 3-2 آلمان غربی را شکست داد و مارادونا به عنوان کاپیتان، جام جهانی را بالای سر برد.

دیگو مارادونا برترین گلزن

در سال 1979، مارادونا در 26 مسابقه موفق به زدن 26 گل شد و در هر دو تورنمنت متروپولیان و ناسیونال عنوان آقای گلی را کسب کرد. در سال 1980، او در 45 بازی 43 گل به ثمر رساند و برای چهار تورنمنت پیاپی دوباره به عنوان برترین گلزن شناخته شد.

گل دیگو مارادونا به انگلیس

گل دوم مارادونا، تنها چهار دقیقه پس از گل جنجالی، توسط فیفا به عنوان بهترین گل تاریخ جام جهانی انتخاب شد. او توپ را در نیمه خودی دریافت کرد، به دور خود چرخید و با ۱۱ لمس، بیش از نیمی از طول زمین را دوید.

در این مسیر، پنج بازیکن انگلیسی (پیتر بردزلی، استیو هاج، پیتر رید، تری بوچر و تری فنویک) را دریبل کرد و در نهایت، دروازه‌بان پیتر شیلتون را پشت سر گذاشت و توپ را به زیبایی وارد دروازه کرد.

گل ملی مارادونا 

این گل آخرین گل مارادونا در سطح بین‌المللی برای تیم ملی آرژانتین بود. در بازی دوم، که پیروزی 2-1 مقابل نیجریه را رقم زد و قرار بود آخرین بازی او برای آرژانتین باشد، او هر دو گل تیمش را از طریق ضربات ایستگاهی به ثمر رساند. گل دوم نیز با یک پاس گل به کانیگیا همراه بود و این بازی نشان‌دهنده نمایش بسیار قوی تیم آرژانتین بود.

اولین قرارداد دیگو مارادونا

در بخشی از موزه دیگو، ویترینی وجود دارد که برخی از افتخارات او از آن دوران در آن به نمایش گذاشته شده است. از جمله این افتخارات، نخستین برگه قرارداد حرفه‌ای مارادونا با باشگاه آرژانتینیوس جونیورز است که نام پدرش به‌طور ویژه‌ای در آن نمایان شده است.

این خانه در سال ۲۰۱۶ به همت پرس به موزه تبدیل شد تا به عنوان محلی برای کسب درآمد و معرفی بیشتر مارادونا و باشگاه ابتدایی‌اش عمل کند.

دیگو مارادونا کوپا ریکا

مارادونا در کوپا آمه‌ریکا 1979 به میدان رفت، جایی که تیم آرژانتین با عملکردی ضعیف در مرحله اول حذف شد.

دیگو مارادونا کوپا آمه ریکا 1979

مارادونا با زدن یک گل در پیروزی 3-0 تیمش مقابل بولیوی، از مسابقات کنار رفت.

دیگو مارادونا فینال کوپا

او به طور ناگهانی از جایش بلند شد و چند سانتی‌متر از صورت سولا فاصله گرفت. سپس آن دو با یکدیگر صحبت کردند. این اقدام، زنجیره‌ای از واکنش‌های احساسی را در هر دو تیم به راه انداخت. سولا با به کار بردن الفاظ توهین‌آمیز، رفتار جمعیت را به سمت مارادونا با استفاده از یک اصطلاح بیگانه و ترسناک تقلید کرد.

دیگو مارادونا کوپا 1984

مارادونا سپس با ضربه سر به سولا، با آرنج به صورت یکی از بازیکنان بیلبائو و با زانو به سر بازیکن دیگری ضربه زد. تیم بیلبائو به سرعت او را محاصره کرد تا انتقام بگیرد و گویکوئتشیا با یک ضربه بلند به سینه‌اش برخورد کرد، پیش از آنکه سایر بازیکنان بارسلونا برای کمک به مارادونا به میدان بیایند.

از آن لحظه به بعد، بازیکنان بارسلونا و بیلبائو در زمین درگیر شدند و هر کسی که پیراهن بیلبائو را به تن داشت، مورد حمله مشت و لگد قرار گرفت.

دیگو مارادونا کوپا 

در جریان بازی برگشت مرحله یک چهارم نهایی مقابل یوونتوس، مارادونا موفق به زدن یک پنالتی شد و ناپولی در نهایت پس از وقت اضافه به مرحله بعدی صعود کرد.

در بازی اول فینال، او از روی یک پنالتی در پیروزی خانگی 2-1 گلزنی کرد و سپس به گل پیروزی کارکا نیز پاس داد. در بازی برگشت که در 17 می برگزار شد و با تساوی 3-3 به پایان رسید، مارادونا با یک ضربه سر به گل چیرو فرارا کمک کرد.

دیگو مارادونا کوپا ایتالیا

او همچنین در آن فصل کوپا ایتالیا بهترین گلزن بود و شش گل به ثمر رساند. با این حال، تیمش در مرحله یک چهارم نهایی توسط تورینو حذف شد و دو گل مارادونا در بازی برگشت نتوانست مانع از این حذف شود.

دیگو مارادونا آرژانتین 1982

تیم آرژانتینی با بازیکنانی چون ماریو کمپس، اسوالدو آردیلس، رامون دیاز، دانیل برتونی، آلبرتو تارانتینی، اوبالدو فیلول و دانیل پاسارلا، در مرحله دوم مسابقات، از برزیل شکست خورد و در نهایت به ایتالیا باخت. این مسابقه به خاطر نمایش تهاجمی کلودیو جنتیله در برابر دیگو مارادونا معروف است، چرا که ایتالیا توانست آرژانتین را در استادیوم ساریا بارسلونا با نتیجه 2–1 مغلوب کند.

مارادونا در تمام پنج بازی بدون تعویض به میدان رفت و در بازی مقابل مجارستان دو گل به ثمر رساند. او در این پنج مسابقه بارها مرتکب خطا شد و به ویژه در آخرین بازی مقابل برزیل در ساریا، که تحت تأثیر داوری ضعیف و خشونت‌های زیاد قرار داشت، عملکردش تحت تأثیر قرار گرفت.

در حالی که آرژانتین با نتیجه 3–0 از برزیل شکست خورده بود، خلق و خوی مارادونا در نهایت تحت تأثیر قرار گرفت و او به دلیل یک خطای تلافی‌جویانه جدی در برابر باتیستا در پنج دقیقه پایانی بازی اخراج شد.

دیگو مارادونا آرژانتین 2002

در طول مسابقات، مارادونا بیش از نیمی از شوت‌های تیم آرژانتین را یا خود انجام داد یا ایجاد کرد. او 90 دریبل برتر را به ثبت رساند که سه برابر بیشتر از هر بازیکن دیگری بود و همچنین 53 بار مورد خطا قرار گرفت. تیم او دو برابر بیشتر از سایر بازیکنان، ضربات آزاد به دست آورد.

مارادونا از 14 گل آرژانتین، 10 گل را به ثمر رساند یا پاس گل داد. در پایان جام جهانی، او با رأی unanimous به عنوان بهترین بازیکن تورنمنت شناخته شد و توپ طلا را دریافت کرد. بسیاری بر این باور بودند که او تقریباً به تنهایی قهرمانی را برای تیمش به ارمغان آورده است، هرچند که او بعداً اعلام کرد که با این نظر کاملاً موافق نیست.

دیگو مارادونا تیم ملی آرژانتین

در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰، مارادونا از هواداران باشگاه ناپولی خواست که با توجه به تبعیض‌ها و فقر حاکم بر جنوب ایتالیا، در بازی ایتالیا-آرژانتین از تیم ملی آرژانتین حمایت کنند.

دیگو مارادونا آرژانتین

پس از پایان بازی، مارادونا اظهار داشت: “در آن روز احساس کردم که آسمان را در دستانم دارم.” سی سال بعد، کابررا به یاد اولین بازی مارادونا افتاد و گفت: “من در سمت راست زمین بودم و تلاش کردم او را تحت فشار قرار دهم، اما او هیچ فرصتی به من نداد.”

آرژانتین دیگو مارادونا

در جام جهانی ۱۹۹۰ که در ایتالیا برگزار شد، تیم آرژانتین با کمک مارادونا موفق شد در مرحله نیمه‌نهایی، ایتالیا میزبان را در ورزشگاه شهر ناپل شکست دهد. با این حال، آرژانتین نتوانست در دیدار نهایی مانند دوره قبلی جام جهانی بر آلمان پیروز شود و در نهایت با کسب عنوان دوم به خانه بازگشت.

دیگو مارادونا سوپر کاپ

ناپولی در فصل 90–1989 برای دومین بار قهرمان لیگ شد و سپس در سال 1990 سوپرکاپ ایتالیا را با پیروزی 5–1 بر یوونتوس به دست آورد.

فرانکو بارزی، مدافع میانی آث میلان، در پاسخ به این سوال که سخت‌ترین بازیکنی که تاکنون با او روبرو شده کیست، به مارادونا اشاره کرد. این نظر همچنین توسط هم‌تیمی‌اش در میلان، پائولو مالدینی، تأیید شده است.

دیگو مارادونا ناپل

مارادونا در تاریخ 5 ژوئیه 1984 به عنوان بازیکن ناپولی به رسانه‌های جهانی معرفی شد و وارد ناپل شد. در این مراسم، 75,000 هوادار در استادیوم سن پائولو به استقبال او آمدند. دیوید گلدبلات، نویسنده ورزشی، گفت: “هواداران به شدت باور داشتند که ناجی به شهر آمده است.”

دیگو مارادونا خوان کارلوس

نزاع دسته‌جمعی در مقابل پادشاه اسپانیا، خوان کارلوس، و در حضور 100,000 تماشاگر در استادیوم رخ داد، در حالی که بیش از نیمی از مردم اسپانیا این صحنه را از تلویزیون تماشا می‌کردند.

زمانی که هواداران شروع به پرتاب اشیای جامد به سمت بازیکنان، مربیان و حتی عکاسان کردند، شصت نفر مجروح شدند. این حادثه عملاً انتقال مارادونا به خارج از باشگاه را در آخرین بازی‌اش با پیراهن بارسلونا متوقف کرد.

دیگو مارادونا خوان کارلوس

یکی از مدیران بارسلونا گفت: “زمانی که صحنه‌های درگیری مارادونا و هرج‌ومرج پس از آن را مشاهده کردم، فهمیدم که نمی‌توانیم بیشتر از این با او ادامه دهیم.” در 58 بازی، مارادونا با انتقالی به ناپولی در سری آ ایتالیا به رکورد جهانی جدیدی دست یافت و مبلغ 6.9 میلیون پوند (10.48 میلیون دلار) برای این انتقال پرداخت شد.

دیگو مارادونا بارسلونا

در تاریخ 26 ژوئن 1983، در نخستین بازی فینال کوپا د لالیگا که در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو برگزار شد، مارادونا موفق به گلزنی شد و به اولین بازیکن بارسلونا تبدیل گردید که از سوی هواداران رقیب رئال مادرید تشویق می‌شود.

او با دریبل زدن آگوستین، دروازه‌بان مادریدی، به سمت دروازه خالی پیش رفت و در لحظه‌ای که خوان خوزه، مدافع مادرید، سعی در مهار ضربه‌اش داشت، متوقف شد.

بارسلونا دیگو مارادونا

خوزه در نهایت به تیرک دروازه برخورد کرد، پیش از آنکه مارادونا توپ را به گل تبدیل کند. این گل به گونه‌ای به ثمر رسید که باعث تشویق هواداران رقیب شد و تنها رونالدینیو (در نوامبر 2005) و آندرس اینیستا (در نوامبر 2015) از آن زمان به عنوان بازیکنان بارسلونا در سانتیاگو برنابئو مورد تشویق هواداران مادریدی قرار گرفتند.

سه روز بعد، بارسلونا در بازی برگشت با نتیجه 2–1 پیروز شد و مارادونا نیز یک پنالتی را به گل تبدیل کرد و به تیمش کمک کرد تا عنوان دیگری را در برابر رقیب اصلی خود کسب کند.

بارسلونا دیگو مارادونا

پس از جام جهانی 1982، مارادونا با مبلغ 5 میلیون پوند (معادل 7.6 میلیون دلار) به بارسلونا پیوست. در فصل 1982-1983، تحت هدایت سزار لوئیس منوتی، بارسلونا و مارادونا موفق به کسب دو عنوان قهرمانی، یعنی کوپا دل ری و کوپا د لا لیگا شدند که هر دو در برابر رئال مادرید به دست آمدند.

دیگو مارادونا بوکا جونیورز

مارادونا پس از کسب عنوان قهرمانی متروپولیتانو در سال 1981، در کنار هواداران بوکا جونیورز قرار گرفت. او پنج سال را در آرژانتینوس جونیورز سپری کرد، از سال 1976 تا 1981، و در این مدت 115 گل در 167 بازی به ثمر رساند. سپس در فوریه 1981، با انتقالی 4 میلیون دلاری به بوکا جونیورز پیوست.

مارادونا همچنین پیشنهادهایی از باشگاه‌های دیگر دریافت کرد، از جمله ریور پلاته که تمایل داشت او را به بهترین بازیکن خود تبدیل کند. با این حال، ریور به دلیل تعهدات مالی خود در حفظ دانیل پاسارلا و اوبالدو فیلول، تصمیم به رد این پیشنهاد گرفت.

دیگو مارادونا جونیورز 1981

مارادونا در تاریخ 20 فوریه 1981 با باشگاه بوکاجونیورز قرارداد امضا کرد. او دو روز بعد، نخستین بازی خود را در برابر تالرس د کوردوبا انجام داد و در این دیدار که با نتیجه 4–1 به نفع بوکا به پایان رسید، دو گل به ثمر رساند.

در تاریخ 10 آوریل، مارادونا اولین سوپرکلاسیکو خود را در ورزشگاه La Bombonera مقابل ریورپلاته برگزار کرد. در این بازی، بوکا با نتیجه 3–0 پیروز شد و یکی از گل‌ها را مارادونا پس از دریبل زدن از مقابل آلبرتو تارانتینی و فیلول به ثمر رساند.

با وجود رابطه پرتنش بین مارادونا و مدیر بوکاجونیورز، سیلویو مارزولینی، بوکا فصل موفقی را تجربه کرد و با کسب یک امتیاز مقابل راسینگ کلاب، عنوان قهرمانی لیگ را به دست آورد. این تنها عنوانی بود که مارادونا در لیگ داخلی آرژانتین کسب کرد.

عکس خاص دیگو مارادونا

عکس خاص دیگو مارادونا

دیگو مارادونا سزار لوییس

با این حال، زمانی که تیم‌ها در 19 مه اعلام شدند، مربی سزار لوئیس منوتی او را انتخاب نکرد که این موضوع بسیاری را شگفت‌زده کرد. دو روز پس از کنار گذاشته شدن، او در یک پیروزی مقابل چاکاریتا جونیورز موفق به زدن یک گل شد.

دیگو مارادونا استادیوم سن پایولو

بازی نیمه‌نهایی مقابل ایتالیا، که در ورزشگاه باشگاه مارادونا در ناپل، یعنی استادیوم سن پائولو برگزار شد، پس از تساوی 1-1 در ضربات پنالتی به پایان رسید.

این بار مارادونا با تلاش خود موفق عمل کرد و با شجاعت، توپ را با یک ضربه تقریباً مشابه به ضربه ناموفقش در دور قبل، به درون دروازه فرستاد.

دیگو مارادونا سن پائولو

در فینال برگزار شده در رم، آرژانتین با نتیجه 1–0 مقابل آلمان غربی شکست خورد. تنها گل این مسابقه که به شدت مورد بحث قرار گرفت، توسط آندریاس برهمه در دقیقه 85 به ثمر رسید؛ این گل پس از خطای صورت گرفته بر روی رودی وولر به دست آمد. با سوت پایان بازی، مارادونا به شدت گریه کرد و داور را مسئول این باخت دانست.

دیگو مارادونا جام آرتمیو فرانچی

در تاریخ 24 فوریه 1993، دیگو مارادونا به تیم ملی آرژانتین بازگشت و در مسابقه‌ای که در جام آرتمیو فرانکی در مار دل پلاتا مقابل دانمارک برگزار شد، شرکت کرد. آرژانتین پس از تساوی 1-1، در ضربات پنالتی با نتیجه 5-4 به پیروزی رسید.

دوپینگ دیگو مارادونا 

مارادونا در زندگی‌نامه‌اش توضیح داد که نتیجه آزمایش مثبت او به دلیل مصرف نوشیدنی انرژی‌زای Rip Fuel از سوی مربی شخصی‌اش بوده است.

او ادعا کرد که نسخه آمریکایی این نوشیدنی، برخلاف نسخه آرژانتینی، حاوی ماده شیمیایی مورد نظر بود و زمانی که دوز آرژانتینی‌اش تمام شد، مربی‌اش به‌طور ناخواسته فرمول آمریکایی را خریداری کرد.

دیگو مارادونا دوپینگ

فیفا او را از ایالات متحده آمریکا اخراج کرد و در پی آن، آرژانتین در مرحله یک هشتم نهایی توسط رومانی در لس آنجلس حذف شد. بدون مارادونا، تیم عملکرد ضعیف‌تری داشت، حتی با وجود بازیکنانی چون گابریل باتیستوتا و کلودیو کانیجیا در ترکیب.

بازیساز دیگو مارادونا

مارادونا که در رسانه‌ها به عنوان یک “شماره 10 کلاسیک” شناخته می‌شود، یک بازیساز سنتی بود که معمولاً در نقش آزاد به میدان می‌رفت. او یا به عنوان هافبک تهاجمی در پشت مهاجمان بازی می‌کرد، یا به عنوان مهاجم دوم در خط حمله، در کنار مهاجم اصلی قرار می‌گرفت.

دیگو مارادونا پسر طلایی

مارادونا که به عنوان یک استعداد زودرس شناخته می‌شد، لقب “ال پیبه د اورو” یا “پسر طلایی” را به خود اختصاص داد، لقبی که در طول دوران حرفه‌ای‌اش با او همراه بود. او به خاطر مهارت‌های دریبلینگ، بینش، کنترل دقیق توپ، توانایی پاس دادن و خلاقیتش شهرت داشت و به عنوان یکی از ماهرترین بازیکنان این ورزش شناخته می‌شود.

پسر طلایی دیگو مارادونا 

او بدنی متناسب و پاهایی قوی داشت که به او کمک می‌کردند تا با وجود جثه کوچک خود، فشار بدنی را در حین دویدن با توپ به خوبی تحمل کند.

مرکز ثقل پایین و تعادل عالی‌اش، به همراه سرعت و چابکی، به او این امکان را می‌داد که به راحتی سرعت خود را تغییر دهد و حریفان را با مهارت‌های دریبلینگ و کنترل نزدیک خود غافلگیر کند.

دیگو مارادونا جوز هندی

او جوز هندی را آماده کرد و وقتی من به سمتش چرخیدم، از من فاصله گرفت.

دیگو مارادونا جام جهانی 1982

مارادونا اولین حضور خود در جام جهانی فوتبال را در سال ۱۹۸۲ در اسپانیا، کشور میزبان جدید، تجربه کرد. در بازی افتتاحیه این دوره از رقابت‌ها که در ورزشگاه نیوکمپ بارسلونا برگزار شد، آرژانتین مدافع عنوان قهرمانی به مصاف تیم بلژیک رفت و برخلاف انتظار، با نتیجه ۱-۰ شکست خورد. با وجود این شکست، آرژانتین در ادامه مسابقات توانست مجارستان و السالوادور را در آلیکانته با نتایجی قاطع شکست دهد و به دور دوم صعود کند.

اما در کنار موفقیت‌ها، تنش‌هایی داخلی میان اعضای تیم وجود داشت؛ بازیکنان جوان‌تر و کم‌تجربه‌تر با بازیکنان مسن‌تر و باتجربه‌تر اختلاف نظر داشتند که این موضوع بر فضای تیم تأثیر گذاشته بود.

دیگو مارادونا جام جهانی 1986

در بازی افتتاحیه جام جهانی مقابل کره جنوبی که در ورزشگاه المپیکو یونیورسیتریو در مکزیکو سیتی برگزار شد، مارادونا سه پاس گل به ثبت رساند. اولین گل خود در این مسابقات را نیز در بازی دوم مرحله گروهی مقابل ایتالیا در شهر پوئبلا به ثمر رساند. آرژانتین در مرحله اول حذفی در همان شهر پوئبلا موفق شد تیم اروگوئه را حذف کند و سپس در ورزشگاه آزتکا در مکزیکو سیتی به مصاف تیم انگلیس رفت.

دیگو مارادونا جام جهانی 1990

در جام جهانی ۱۹۹۰ که در ایتالیا برگزار شد، مارادونا بار دیگر کاپیتان تیم ملی آرژانتین بود و هدایت تیمش را به سوی فینالی دیگر بر عهده داشت. با این حال، آسیب دیدگی مچ پا عملکرد کلی او را تحت تأثیر قرار داد و توانایی‌اش نسبت به چهار سال پیش به طور قابل توجهی کاهش یافت.

علاوه بر این، آرژانتین به دلیل مصدومیت، سه بازیکن کلیدی و تأثیرگذار خود را از دست داده بود. تیم آرژانتین پس از شکست غیرمنتظره در بازی افتتاحیه مقابل کامرون در ورزشگاه سن سیرو میلان، در آستانه حذف از مرحله گروهی قرار گرفت و در نهایت تنها به عنوان تیم سوم گروه خود صعود کرد. در مرحله یک شانزدهم نهایی، آرژانتین در تورین به مصاف رقیب سنتی خود، برزیل، رفت و تنها گل بازی را کلودیو کانیگیا با پاس تأثیرگذار مارادونا به ثمر رساند تا تیمش به مرحله بعد راه یابد.

دیگو مارادونا جام جهانی 1994

در جام جهانی ۱۹۹۴ که در ایالات متحده برگزار شد، مارادونا تنها در دو مسابقه حضور داشت که هر دو بازی در استادیوم فاکسبورو نزدیک بوستون انجام شد. او در این مدت یک گل نیز مقابل یونان به ثمر رساند، اما پس از مثبت شدن تست دوپینگ به دلیل استفاده از ماده افدرین، از رقابت‌ها کنار گذاشته شده و به کشورش بازگردانده شد.

مارادونا جام جهانی 1994

پس از اینکه مارادونا گل سوم آرژانتین را مقابل یونان به ثمر رساند، یکی از به یادماندنی‌ترین جشن‌های گل جام جهانی را اجرا کرد؛ او با چهره‌ای متفاوت و چشم‌هایی برآمده، در حالی که کاملاً در شادی بازگشتش به فوتبال بین‌المللی غرق شده بود، به سوی یکی از دوربین‌های کناری دوید و این لحظه خاص را به ثبت رساند.

عکس دیگو مارادونا و فرزندانش

عکس دیگو مارادونا و فرزندانش

دیگو مارادونا جام جهانی

در جام جهانی ۱۹۸۲، گرچه مارادونا نمایش‌های درخشانی داشت، اما در دیدار مرحله دوم برابر برزیل به خاطر انجام یک حرکت غیرفرزشی از زمین اخراج شد و آرژانتین بدون حضور او از مسابقات کنار رفت. اما چهار سال بعد، در جام جهانی ۱۹۸۶ در مکزیک، مارادونا با نمایش فوتبال زیبا و درخشان خود، نقش کلیدی و فراموش‌نشدنی‌ای در موفقیت تیم ملی آرژانتین ایفا کرد.

دیگو مارادونا جام جهانی 1978

در فصل ۱۹۷۷، مارادونا موفق شد در ۴۹ بازی شرکت کند و ۱۹ گل به ثمر برساند، که باعث شد توجه باشگاه‌های مطرح آمریکای جنوبی به او جلب شود. سپس در فصل ۱۹۷۸، او در ۳۵ بازی ۲۶ گل زد و در همان زمان تمرکز خود را روی حضور و درخشش در جام جهانی ۱۹۷۸ معطوف کرده بود.

دیگو مارادونا جام جهانی 1990

او در آن زمان با یک جنجال مربوط به فرزندی نامشروع روبرو شد و همچنین به خاطر ارتباطات ادعایی با گروه جنایت سازمان‌یافته کامورا تحت بررسی و ظن قرار گرفت. علاوه بر این، پس از جام جهانی ۱۹۹۰ که در آن آرژانتین و مارادونا موفق شدند در نیمه‌نهایی ایتالیا را در ورزشگاه سن پائولو شکست دهند، او با واکنش‌های شدید و آزار و اذیت‌هایی از سوی برخی هواداران محلی مواجه شد.

دیگو مارادونا قهرمانی جوانان جهان 1979

مارادونا در تاریخ ۲ ژوئن ۱۹۷۹، اولین گل خود برای تیم ملی بزرگسالان آرژانتین را در دیدار پیروزی ۳-۱ مقابل اسکاتلند در ورزشگاه همپدن پارک به ثمر رساند. همچنین در آگوست همان سال، او در دو بازی کوپا آمریکا برای آرژانتین به میدان رفت؛ در نخستین دیدار با نتیجه ۲-۱ مغلوب برزیل شدند و در بازی دوم موفق شدند بولیوی را ۳-۰ شکست دهند که در این مسابقه مارادونا گل سوم تیمش را زد.

دیگو مارادونا قهرمانی جوانان 1979

سپ بلاتر، رئیس وقت فیفا، سی سال پس از آن، درباره تأثیر بازی‌های مارادونا در سال ۱۹۷۹ سخن گفت و بیان داشت: «همه درباره دیگو آرماندو مارادونا نظری دارند و این امر از همان دوران بازی‌های او آغاز شده بود. واضح‌ترین خاطره من از این نوجوان با استعداد به جام جهانی فوتبال زیر ۲۰ سال در ژاپن بازمی‌گردد.»

دیگو مارادونا قهرمانی جوانان

دیگو مارادونا و هموطنش لیونل مسی تنها دو بازیکنی هستند که توانسته‌اند در هر دو رده جام جهانی زیر ۲۰ سال و جام جهانی بزرگسالان توپ طلا را کسب کنند. مارادونا این دستاورد را در سال‌های ۱۹۷۹ و ۱۹۸۶ به دست آورد، و مسی نیز در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۱۴ (و دوباره در ۲۰۲۲) این مسیر را دنبال کرد و الگوی خود را از او گرفت.

دیگو مارادونا قهرمانی 1986

ناپولی با هدایت مارادونا در فصل ۱۹۸۶–۱۹۸۷ اولین قهرمانی خود در سری آ را جشن گرفت. گلدبلات درباره جشن‌های این قهرمانی نوشت:«جشن‌ها پرشور و بی‌وقفه بود؛ مهمانی‌ها و جشن‌های خیابانی بداهه‌ای که به شکل کارناوالی شبانه‌روزی در سراسر شهر گسترده شد و بیش از یک هفته ادامه داشت.

دنیا زیر و رو شد. مردم ناپل به مانند مراسم تشییع جنازه برای یوونتوس و میلان، دو تیم رقیب‌شان، مراسم برگزار کردند و احساس کردند که امپراتوری ایتالیا شکسته است. سال ۱۹۸۷ نقطه‌ای بود که ایتالیای قدیمی شکست خورد و امپراتوری جدیدی متولد شد.»

دیگو مارادونا فیفا 2020

در نظرسنجی‌ای که فیفا برگزار کرد، دیگو مارادونا به همراه پله به عنوان بهترین بازیکنان قرن بیستم میلادی انتخاب شدند. مارادونا با نمایش خیره‌کننده‌اش در جام جهانی ۱۹۸۶، تیم ملی آرژانتین را به قهرمانی رساند. استعداد بی‌نظیر، تکنیک فوق‌العاده، چابکی بالا، دید عالی بازی، پاس‌های دقیق و مهارت‌های بی‌همتایش در کنترل توپ و دریبل زنی، باعث شد تا علی‌رغم قامت کوتاهش، یکی از بهترین‌های فوتبال جهان باشد. به همین دلیل به او لقب «پسر طلایی» (El Pibe de Oro) داده شد.

ایگو مارادونا جام 1986

هنرنمایی خارق‌العاده مارادونا باعث شد آرژانتین در سال ۱۹۸۶ قهرمان جهان شود. او همچنین باشگاه ناپولی ایتالیا را به دو قهرمانی لیگ سری آ در سال‌های ۱۹۸۷ و ۱۹۸۹ رساند و در سال ۱۹۹۰ با همین تیم جام یوفا را فتح کرد.این موفقیت‌ها جایگاه مارادونا را به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال تثبیت کرد.

دیگو مارادونا جام یوفا

در فصل ۱۹۸۸–۱۹۸۹، ناپولی موفق شد در لیگ سری آ دوم شود و در کوپا ایتالیا هم به فینال برسد اما در نهایت مقابل سمپدوریا شکست خورد. با این حال، این شکست‌ها را با قهرمانی در جام یوفا جبران کرد؛ ناپولی در فینال دو بازی رفت و برگشت مقابل اشتوتگارت به پیروزی رسید و جام را به دست آورد.

عکس نوه دیگو مارادونا 

عکس نوه دیگو مارادونا 

دیگو مارادونا بهترین بازیکن

مارادونا به طور گسترده به عنوان بهترین بازیکن نسل خود شناخته می‌شود و بسیاری از کارشناسان، بازیکنان و مربیان او را یکی از برترین‌های تاریخ فوتبال می‌دانند؛ حتی برخی او را بهترین بازیکن تاریخ لقب داده‌اند. او که یکی از ماهرترین بازیکنان فوتبال به شمار می‌رود، به‌ویژه به خاطر دریبل‌های بی‌نظیر و توانایی‌اش در زدن ضربات آزاد شناخته شده است. مارادونا از نوجوانی نشان داد استعدادی فوق‌العاده دارد، اما مدیر سابقش، منوتی، نه تنها به استعداد طبیعی‌اش بلکه به فداکاری، اراده و اخلاق کاری‌اش در تمرین‌ها برای بهبود بازی‌اش احترام گذاشت و تحسینش کرد.

دیگو مارادونا ضربات پنالتی

در مرحله یک‌چهارم نهایی جام جهانی، آرژانتین در فلورانس به مصاف یوگسلاوی رفت. پس از ۱۲۰ دقیقه بازی، نتیجه ۰-۰ مساوی بود و بازی به ضربات پنالتی کشید. در این ضربات، هرچند ضربه مارادونا، که به سمت راست دروازه زده شده بود، مهار شد، اما آرژانتین موفق شد پیروز شود و به مرحله بعد صعود کند.

دیگو مارادونا مثلث هجومی

فصل بعد، مثلث هجومی قدرتمند تیم که از مارادونا، برونو جوردانو و کارکا تشکیل شده بود، بعدها به نام «Ma-Gi-Ca» (جادویی) مشهور شد.

دیگو مارادونا شوت سریع

مارادونا با وجود قد کوتاه اما بدنی قوی داشت که به او اجازه می‌داد توپ را محکم بین خود و مدافع حفظ کند، تا زمانی که هم‌تیمی‌اش موقعیت مناسبی پیدا کند یا خودش برای شوت آماده شود.

او در زمین رهبری فوق‌العاده‌ای داشت و کاپیتان تیم ملی آرژانتین در جام‌های جهانی ۱۹۸۶، ۱۹۹۰ و ۱۹۹۴ بود. اگرچه بیشتر به‌عنوان بازیساز خلاق شناخته می‌شد، مارادونا توانایی بالایی در گلزنی نیز داشت.

آریگو ساکی، سرمربی اسطوره‌ای میلان، در مصاحبه‌ای با روزنامه Il Corriere dello Sport در سال ۲۰۱۰، مارادونا را برای میزان کار دفاعی‌اش هنگام از دست دادن توپ تحسین کرد که نشان‌دهنده تعهد و توانایی چندبعدی او در زمین بود.

دریبل زدن دیگو مارادونا

کاملاً درست گفتی! یکی از ویژگی‌های بارز مارادونا، دریبل‌های سریع و پرتحرکش بود که معمولاً از جناح راست شروع می‌کرد و با سرعت و مهارت بالا خودش را به خط دفاع حریف می‌رساند. سپس با پاس‌های دقیق و هوشمندانه به هم‌تیمی‌هایش موقعیت گلزنی می‌ساخت.

و اون حرکت خاص رابونا هم واقعا جادویی بود؛ وقتی پشت پا ضربه می‌زد، طوری که وزن بدنش رو کاملاً کنترل می‌کرد و توپ رو با دقت شلیک می‌کرد؛ این تکنیک نه فقط زیبا بود بلکه نشون‌دهنده مهارت فنی بی‌نظیر او بود. این حرکات باعث می‌شد مارادونا همیشه تهدیدی بزرگ برای دفاع حریف باشه و بازی‌ها رو به نفع تیمش تغییر بده.

پاس ضربدر معکوس دیگو مارادونا

مارادونا استاد دریبل زدن بود، به خصوص وقتی با سرعت از سمت راست حرکت می‌کرد و به خط دروازه حریف نزدیک می‌شد. او با پاس‌های دقیقش به هم‌تیمی‌ها موقعیت‌های گل زیادی خلق می‌کرد.

یکی از تکنیک‌های معروف او «رابونا» بود؛ نوعی پاس که پشت پا زده می‌شود و به‌خوبی کنترل می‌شود. او همچنین عاشق اجرای حرکت «رولت» بود؛ جایی که توپ را با یکی از پاها عقب می‌کشید و سپس با پای دیگر در حالی که ۳۶۰ درجه می‌چرخید، توپ را کنترل می‌کرد.

این حرکت باعث می‌شد مدافعان کاملاً گیج شوند و مارادونا راحت‌تر از آن‌ها عبور کند. این تکنیک‌ها و پاس‌هایش باعث شده بود هم گل بزند و هم برای تیمش موقعیت گل بسازد.

چرخش مارادونا

مارادونا آن‌قدر به اجرای حرکت رولت علاقه داشت که بعضی رسانه‌ها آن را «چرخش مارادونا» می‌نامیدند. علاوه بر دریبل‌ها و پاس‌هایش، او در زدن ضربات آزاد و پنالتی هم بسیار خطرناک بود. توانایی ویژه‌اش در خم کردن توپ هنگام کرنرها و ضربات ایستگاهی مستقیم، باعث می‌شد توپ‌هایش بسیار سخت برای دروازه‌بانان مهار شوند.

عکس پروفایل دیگو مارادونا

عکس پروفایل دیگو مارادونا

ضربات آزاد مارادونا

مارادونا به عنوان یکی از بزرگ‌ترین استادان ضربات ایستگاهی در تاریخ شناخته می‌شود. تکنیک خاص او در زدن ضربات آزاد شامل بالا بردن زانویش با زاویه‌ای بلند هنگام ضربه به توپ بود، که باعث می‌شد توپ بتواند از روی دیوار دفاعی عبور کند. این مهارت به او اجازه می‌داد ضربات آزاد را حتی از فاصله نزدیک، بین 17 تا 21 متر، به شکلی دقیق و مؤثر اجرا کند. سبک منحصربه‌فرد مارادونا در این زمینه الهام‌بخش بازیکنان بزرگی مانند جانفرانکو زولا، آندره‌آ پیرلو و لیونل مسی بوده است.

جریمه دیگو مارادونا 

مارادونا در دوران بازی‌اش در ایتالیا عملکرد درخشان و موفقی داشت، اما در زندگی شخصی با مشکلات جدی مواجه بود. اعتیادش به کوکائین ادامه پیدا کرد و این موضوع باعث شد بارها غیبت در بازی‌ها و تمرینات داشته باشد. به همین دلیل، باشگاهش او را به پرداخت جریمه‌ای حدود ۷۰ هزار دلار محکوم کرد؛ باشگاه دلیل این غیبت‌ها را «استرس» عنوان کرده بود. این مسائل شخصی تأثیر منفی بر زندگی حرفه‌ای و سلامت مارادونا گذاشتند.

مربی دیگو مارادونا

زیبایی بازی دیگو ترکیبی از استعداد ذاتی و تلاش مداوم اوست. تسلط طبیعی‌اش بر توپ بخش ارثی و ذاتی او بود، اما موفقیت‌هایش بیشتر به خاطر توانایی‌اش در یادگیری و تمرین بی‌وقفه شکل گرفت. بسیاری از حرکات نرم و ضربات نابغه‌وارش، نتیجه تمرین و پشتکار فراوان او بودند. تصویری که از دیگو ساخته شده، با واقعیت او متفاوت است و فراتر از صرفاً یک استعداد طبیعی بود.

مربیگری دیگو مارادونا 

تماشای او در زمین و دریافت راهنمایی‌هایش لذت‌بخش بود. او بازی‌های فوق‌العاده‌ای ارائه می‌داد و کارهای غیرممکن و شگفت‌انگیزی با توپ انجام می‌داد که حتی در طول تمرینات سخت و جلسات فشرده هم دیده می‌شد.

بازنشستگی دیگو مارادونا 2011

در سال ۲۰۰۰، پیراهن شماره ۱۰ باشگاه ناپولی به طور رسمی بازنشسته شد تا به احترام مارادونا باقی بماند. اما در سال ۲۰۱۱، مارادونا اعلام کرد که دوست دارد کی‌یل لاوتزی این شماره را به تن کند. با این حال، در یک نظرسنجی که روزنامه Il Mattino برگزار کرد، ۵۴٪ هواداران با بازنشستگی شماره ۱۰ موافق بودند و در نهایت این تغییر انجام نشد و پیراهن همچنان بازنشسته باقی ماند.

عکس های دیگو مارادونا

عکس های دیگو مارادونا

مارادونا میشل پلاتینی

این عکس مربوط به مسابقه‌ای در سال ۱۹۸۶ است که در آن دیگو مارادونا و میشل پلاتینی، کاپیتان‌های تیم‌های ملی آرژانتین و فرانسه، در کنار هم ایستاده‌اند. نکته جالب این تصویر، شعارهای نوشته شده روی پیراهن‌های آن‌ها است؛ روی پیراهن مارادونا عبارت «نه به مواد مخدر» و روی پیراهن پلاتینی نوشته شده «نه به فساد». این پیام‌ها نمادی از مبارزه آن‌ها با مشکلات اجتماعی و اخلاقی زمان خود بودند و نشان‌دهنده موضع جدی این دو اسطوره فوتبال در برابر این معضلات بود.

مارادونا پلاتینی

واقعاً این تضاد و تناقض در سرنوشت این دو اسطوره فوتبال بسیار جالب و غم‌انگیز است. مارادونا که زمانی نماد مبارزه با مواد مخدر بود، خودش سال‌ها گرفتار اعتیاد شد، و پلاتینی که علیه فساد موضع گرفته بود، بعدها به خاطر اتهامات مالی درگیر پرونده‌های جنجالی شد. این نشان می‌دهد که حتی بزرگ‌ترین قهرمانان هم انسان‌هایی پیچیده و آسیب‌پذیر هستند و زندگی‌شان می‌تواند مسیرهای غیرمنتظره‌ای را طی کند. تو چطور فکر می‌کنی؟ این داستان‌ها چقدر بر تصویر ما از اسطوره‌ها تأثیر می‌ذاره؟

مارادونا و میشل پلاتینی

پلاتینی، هم‌بازی مارادونا در یوونتوس، نبوغ بی‌نظیر او را در زمین فوتبال تأیید می‌کرد و معتقد بود که مارادونا توان انجام کارهایی را داشت که هیچ بازیکن دیگری قادر به انجامشان نبود. او درباره مارادونا گفت: «اشتباهاتش را سرزنش نمی‌کنم، اما اطرافیانش را مقصر می‌دانم. همه آن‌ها از او به بهترین شکل استفاده کردند، اما به او در بهبود خود کمک نکردند.»

مارادونا گری لینهکر

گری لینهکر، مهاجم تیم ملی انگلیس، گفت: «وقتی دیگو گل دوم را به ما زد، احساس کردم باید تشویق کنم. زدن چنین گل زیبایی تقریباً غیرممکن است. او یکی از بهترین بازیکنان تمام دوران است، بدون شک یک پدیده واقعی.»

دیگو مارادونا کاپادیا

کاپادیا گفت: «مارادونا بخش سوم یک سه‌گانه درباره نابغه‌ها و شهرت کودکی است.» او ادامه داد: «من شیفته سفر او بودم، هر جایی که می‌رفت لحظاتی پر از درخشش و درامی بی‌نظیر شکل می‌گرفت. او یک رهبر بود و تیم‌هایش را به اوج می‌رساند، اما در عین حال بارها در مسیر حرفه‌اش شکست خورد. مارادونا همیشه با حیله‌گری و هوش، در برابر سیستم‌های محدودکننده مقاومت می‌کرد تا به پیروزی برسد.»

دیگو مارادونا کورادو فرلاینو

کورادو فرلاینو، رئیس سابق ناپولی، در سال ۲۰۰۸ درباره ویژگی‌های رهبری مارادونا در دوران حضورش در باشگاه گفت که او «یک مربی در زمین» بود.

دیگو مارادونا گیلم بالاگوئه

گیلم بالاگوئه درباره هدایت مارادونا به جام جهانی ۱۹۸۶ و خصوصاً دو گل به‌یادماندنی‌اش در یک‌چهارم نهایی مقابل انگلیس نوشته است: «آن یکشنبه در مکزیکوسیتی، جهان یک مرد را تنها دید — به معنایی فراتر از هر تعبیر دیگر — که توانست حال و هوای یک ملت افسرده و سرکوب‌شده را به اوج برساند. او می‌توانست بهترین بازیکن جهان باشد.»

ورخه والدانو مارادونا

خورخه والدانو، بازیکن و سرمربی آرژانتینی درباره مارادونا گفته است: «مارادونا یک رهبر فنی واقعی بود؛ کسی که می‌توانست هر مشکلی که در زمین پیش می‌آمد را حل کند. اول اینکه، او مسئول انجام معجزه بود و این باعث می‌شد هم‌تیمی‌هایش اعتماد به نفس بالایی پیدا کنند. دوم اینکه شهرت گسترده‌اش باعث می‌شد تمام فشارها را به خودش جذب کند. هیچ مشکلی در زمین نبود که مارادونا نتواند آن را برطرف کند.»

مارادونا و فرانکو بارزی

فرانکو بارزی، اسطوره باشگاه میلان، در گفت‌وگویی صادقانه با مارکا، دیگو آرماندو مارادونا را دشوارترین حریفی توصیف کرده که مقابلش بازی کرده است. او گفت:«با قهرمانان زیادی روبه‌رو شده‌ام و تمایز بین آن‌ها کار آسانی نیست، اما اگر بخواهم از میان تمام آن‌ها فقط یک نفر را به‌عنوان بزرگ‌ترین انتخاب کنم، بدون شک دیگو مارادونا خواهد بود. او بهترین رقیبی بود که در طول دوران بازی‌ام مقابلش قرار گرفتم.»

دیگو مارادونا نشریات

برخی از نشریات در توصیف شخصیت و سبک بازی دیگو مارادونا، او را با جیب‌بری زیرک و چالاک از داستان الیور تویست اثر چارلز دیکنز مقایسه کرده‌اند. آن‌ها مارادونا را «طفره‌زن باهوش» و همانند «جوجه‌تیغی زیرک» دانسته‌اند که در زمین بازی با فریب و مهارت، از چنگ مدافعان می‌گریزد؛ درست مانند آن جیب‌بر خیابانی که با هوش و چابکی از نگاه قانون می‌گریزد. این تشبیه، هم به نبوغ تکنیکی او اشاره دارد و هم به جنبه‌های سرکش و مرموز شخصیتش، که هم تحسین‌برانگیز و هم گاه بحث‌برانگیز بود.

مارادونا رونالدو

دیگو مارادونا فقط یک فوتبالیست نبود، بلکه اسطوره‌ای جهانی بود که بزرگان فوتبال همواره به نبوغ، کاریزما و تأثیر شگرف او در زمین اعتراف کرده‌اند. او الهام‌بخش نسلی از بازیکنان و هواداران بود و نامش برای همیشه در تاریخ فوتبال جاودانه ماند.

عکس پدر و مادر دیگو مارادونا

عکس پدر و مادر دیگو مارادونا

دیگو مارادونا فرانسیسکو کورنیخو

فرانسیسکو کورنیخو، نخستین مربی‌ای که نبوغ مارادونا را شناخت، درباره او گفت: «وقتی برای اولین بار دیگو را دیدم، حیرت‌زده شدم. باورش سخت بود که تنها هشت سال دارد، چون مثل یک بازیکن بزرگسال بازی می‌کرد.»

بایرن مونیخ دیگو مارادونا

دیگو مارادونا در مراسم خداحافظی لوتار ماتئوس در سال ۲۰۰۰ برای نخستین و آخرین بار پیراهن شماره ۱۰ بایرن مونیخ را بر تن کرد. با وجود اینکه هرگز در آلمان بازی نکرد، در این مراسم در مونیخ حضور یافت و با پوشیدن پیراهن سفید و قرمز بایرن، تصاویری ماندگار به جا گذاشت. مارادونا که دو بار در فینال‌های جام جهانی برابر آلمان قرار گرفت—یک‌بار پیروز و یک‌بار مغلوب—در این لحظه نمادین، احترام خود را به رقیب دیرینه‌اش نشان داد.

دیگو مارادونا گابریل باتیستوتا

گابریل باتیستوتا، مهاجم سرشناس آرژانتین، با تحسین کاریزمای مارادونا گفت: «دیگو توانایی آن را داشت که یک استادیوم را تحت فرمان خود بگیرد؛ همه نگاه‌ها به او بود. من با او بازی کردم و از نزدیک دیدم که چقدر از نظر فنی برای تیم تاثیرگذار و تعیین‌کننده بود.»

دیگو مارادونا یوهان کرایف

یوهان کرایف، اسطوره فوتبال هلند، شباهت‌هایی میان مهارت دریبل‌زنی مارادونا و لیونل مسی قائل بود و گفت که انگار توپ به کفش‌هایشان چسبیده است. او همچنین قدرت بدنی مارادونا را با اشاره به دو گلش مقابل بلژیک در جام جهانی ۱۹۸۶ مورد ستایش قرار داد.

مارادونا فرانکو فرانس بکنباویر

فرانتس بکنباوئر، کاپیتان افسانه‌ای آلمان، از دیگو مارادونا به عنوان بزرگ‌ترین استعداد فوتبالی که تاکنون دیده یاد کرده است.

عکس دیگو مارادونا

عکس دیگو مارادونا

دیگو مارادونا آمار 

بازی و گل‌ها بر مبنای باشگاه، فصل و مسابقات صورت گرفته تا تاریخ 1995.

سال‌ها باشگاه‌ها تعداد بازی ها تعداد گل ها
۱۹۷۶–۱۹۸۱ آرژانتینوس جونیورز ۱۶۷ (۱۱۶)
۱۹۸۱–۱۹۸۲ بوکا جونیورز ۴۰ (۲۸)
۱۹۸۲–۱۹۸۴ بارسلونا ۳۶ (۲۲)
۱۹۸۴–۱۹۹۱ ناپولی ۱۸۸ (۸۱)
۱۹۹۲–۱۹۹۳ سویا ۲۶ (۱۵)
۱۹۹۳–۱۹۹۴ نیولز اولد بویز ۵ (۴)
۱۹۹۵–۱۹۹۷ بوکا جونیورز ۳۰ (۷)
مجموع ۴۹۱ (۲۷۳)

افتخارات و جام های دیگو مارادونا

  • قهرمان جام جهانی فوتبال زیر 20 سال در سال 1979
  • قهرمان لیگ برتر باشگاه‌های آرژانتین در سال 1981
  • قهرمانی در سری آ (۲ بار): ۸۷-۱۹۸۶، ۹۰-۱۹۸۹

افتخارات باشگاهی دیگو مارادونا

  • قهرمانی در جام حذفی ایتالیا: ۸۶-۱۹۸۷
  • قهرمان لیگ اروپا: ۱۹۸۹
  • قهرمان سوپر جام ایتالیا: ۱۹۹۰
  • نایب قهرمان سری آ (۲ بار): ۸۸-۱۹۸۷، ۸۹-۱۹۸۸
  • نایب قهرمان جام حذفی ایتالیا: ۸۹-۱۹۸۸

عکس جذاب دیگو مارادونا

عکس جذاب دیگو مارادونا

افتخارات تیمی دیگو مارادونا

  • بوکا جونیورز: قهرمانی در لیگ آرژانتین
  • بارسلونا: جام حذفی اسپانیا، سوپر جام اسپانیا
  • افتخارات ملی دیگو مارادونا
  • تیم ملی آرژانتین
  • قهرمان جام جهانی فوتبال زیر ۲۰ سال: ۱۹۷۹
  • قهرمان جام جهانی: ۱۹۸۶
  • نایب قهرمان جام جهانی: ۱۹۹۰
  • قهرمان جام فینالیسما: ۱۹۹۳
  • شناخته‌شده به عنوان یکی از 10 بازیکن تأثیرگذار تاریخ جام‌های جهانی به انتخاب مجله‌ی تایمز
  • دو بار برنده‌ی عنوان بازیکن سال فیفا
  • برنده‌ی توپ طلا

ترانسفرمارکت دیگو مارادونا

مارادونا اولین بازیکنی بود که دو بار رکورد جهانی قیمت نقل و انتقالات فوتبال را شکست؛ ابتدا با انتقال به بارسلونا به مبلغ ۵ میلیون یورو و سپس به ناپولی با هزینه ۶.۹۵ میلیون یورو. او در دوران بازی‌اش به عنوان هافبک هجومی و بازی‌ساز برای تیم‌هایی مانند آرژانتینوس جونیورز، بوکا جونیورز، بارسلونا، ناپولی، سویا و نیولز اولد بویز بازی کرد و بیشترین موفقیت‌های باشگاهی‌اش را با بارسلونا و ناپولی به دست آورد.

پوستر دیگو مارادونا

پوستر دیگو مارادونا

خداحافظی دیگو مارادونا از فوتبال

خداحافظی دیگو مارادونا از فوتبال، لحظه‌ای بسیار تلخ برای طرفداران بود. این اسطوره آرژانتینی پس از سال‌ها درخشش و خلق خاطرات فراموش‌نشدنی، به‌دلیل مشکلات جسمی و مسائل مربوط به دوپینگ ناچار به ترک دنیای فوتبال شد.

⏬مقالات پیشنهادی⏬

مکان برگزاری والیبال ایراناخبار بازیکناندستمزد بازیکنان جام جهانی

یک دیدگاه

  1. دیگو مارادونا، یکی از بزرگ‌ترین و تأثیرگذارترین بازیکنان تاریخ فوتبال، با مهارت بی‌نظیر، خلاقیت و شور و اشتیاقی که در زمین نشان داد، الهام‌بخش میلیون‌ها نفر شد. او نماد هنر و عشق به فوتبال است و همیشه در قلب هواداران باقی می‌ماند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
GIF Banner 1